Ας ξεκινήσουμε σήμερα επιλύοντας κάποια νεόκοπα υπαρξιακά προβλήματα της ανθρωπότητας:
Η Ζωή είναι ωραία
Ο Λέων Τρότσκι ήταν Ρώσος επαναστάτης, κομμουνιστής, συγγραφέας, σοβιετικός πολιτικός, θεωρητικός του Μαρξισμού, ιδρυτής της 4ης Διεθνούς και θεμελιωτής του μαρξιστικού ρεύματος που έμεινε γνωστό με το όνομα του, του τροτσκισμού.
Μετά την έκρηξη της Φεβρουαριανής Επανάστασης του 1917 επέστρεψε στη Ρωσία και παρά τις διαφωνίες του με τον Λένιν, εντάχθηκε στους «Μπολσεβίκους» κι έπαιξε σημαντικό ρόλο στη διάρκεια της Οκτωβριανής Επανάστασης τον ίδιο χρόνο και την ανάληψη της εξουσίας από τους κομμουνιστές.
Mετά την άνοδο του Στάλιν στην ηγεσία της Σοβιετικής Ένωσης, ο Τρότσκι και οι κύριοι συνεργάτες του εξορίστηκαν σε απομακρυσμένες περιοχές της Σοβιετικής Ένωσης. Το 1936, κάτω από τη σοβιετική πίεση, αναγκάστηκε να μεταφερθεί στο Κογιοακάν του Μεξικού.
Εκεί, τo 1940, άρρωστος και γνωρίζοντας ότι θα δολοφονηθεί από ανθρώπους του Στάλιν, όπως και έγινε μετά από μερικούς μήνες, παρατηρώντας την αγαπημένη του σύζυγο Νατάσα να ανοίγει τα παράθυρα του δωματίου του για να μπει φρέσκος αέρας από τον κήπο τους, έγραψε σε μια από τις τελευταίες του διαθήκες πως «η ζωή είναι ωραία».
Αυτή του η φράση χρησιμοποιήθηκε ως τίτλος για την ταίνια που έγραψε, σκηνοθέτησε και πρωταγωνίστησε ο Ρομπέρτο Μπενίνι το 1997.
Η ταινία αφηγείται την ιστορία ενός Ιταλού Εβραίου, τον Γκουίντο, που πρέπει να επιστρατεύσει όλη του τη φαντασία για να βοηθήσει την οικογένειά του που κρατείται σε ναζιστικό στρατόπεδο συγκέντρωσης.
Στις 26 Ιουνίου η δική μας η Ζωή η Καρδουλοφέρουσα θα αρχίσει να γράφει τα νέα δικά της κεφάλαια μετά την περίοδο της εξορίας. Θα παρακολουθούμε με ενδιαφέρον (#not).
107
Δεν ξέρω αν θα έπρεπε να το περιμένουμε ή όχι αλλά η δεύτερη προεκλογική περίοδος που διανύουμε, αν και αδιάφορη για τους περισσότερους, παράγει πολύ περισσότερο πολιτικό λόγο για θέματα ουσίας.
Το αν υπάρχουν εναλλακτικές σκέψεις και προτάσεις για το φορολογικό σύστημα της χώρας και η λειτουργία του προβληματικού ΕΣΥ που ήρθε ξανά στην επικαιρότητα με αφορμή τραγικούς θανάτους αλλά και το πως αντιμετωπίστηκαν οι δηλώσεις του, ακατάλληλου για ενασχόληση με τον πολιτική, Σπύρου Πνευματικού, δεν είναι απλά προεκλογικά πυροτεχνήματα.
Απ’ την άλλη φάνηκε για άλλη μια φορά πως το επίπεδο του πολιτικού διαλόγου παραμένει πολύ χαμηλό και έτσι δίνεται η ευκαιρία να αναρωτηθούμε αν και πως θα μπορούσε να αναβαθμιστεί.
Τα ΜΜΕ μπορούν και θα ‘πρεπε να παίζουν ένα πολύ σημαντικό ρόλο σε αυτό, και κάπως έτσι ερχόμαστε τώρα σε μια άλλη σημαντική εξέλιξη της εβδομάδας. Το κλείσιμο της εφημερίδας Documento. Ένα εγχείρημα που ξεκίνησε για να στηρίξει προσωπικά τον Αλέξη Τσίπρα και τη στενή του ομάδα, και κλείνει μαζί με την πιθανότατη αποχώρησή του από την ηγεσία του ΣΥΡΙΖΑ.
Το κλείσιμο μιας εφημερίδας λειτουργεί θετικά ή αρνητικά για την ποιότητα της δημοσιογραφίας στη χώρα μας η οποία κατά κοινή ομολογία βρίσκεται σε κακά χάλια;
Μια εφημερίδα που λειτουργεί με αποκλειστικό γνώμονα την υπεράσπιση των συμφερόντων ενός πολιτικού αρχηγού συμβάλει θετικά ή αρνητικά στα κακά χάλια της δημοσιογραφίας της χώρας μας τα οποία αποτυπώνονται στην 107η θέση του δείκτη ελευθερίας που μας κατατάσσουν οι Ρεπόρτερ Χωρίς Σύνορα;
Kάποιες απαντήσεις ίσως δίνονται παρακάτω.
Pushforward
Στις 19 Μαΐου, την Παρασκευή πριν τις εκλογές, οι New York Times δημοσίευσαν ένα πλήρες και τεκμηριωμένο ρεπορτάζ που παρουσίαζε μια περίπτωση παράνομης προώθησης μιας 12μελούς ομάδας μεταναστών από την Ελλάδα στην Τουρκία. Οι μετανάστες είχαν φτάσει παράνομα στη Λέσβο και έγιναν γρήγορα αντιληπτοί. Μια ομάδα κουκουλοφόρων τους έβαλε σε ένα βαν, τους πήγε σε μια παραλία, τους φόρτωσε σε μια βάρκα, τους μετέφερε στα ανοιχτά και τους επιβίβασε σε σκάφος του Λιμενικού το οποίο τους μετέφερε στα όρια των ελληνικών χωρικών υδάτων και τους έδειξε το δρόμο προς Τουρκία.
Το ρεπορτάζ και το υλικό που το συνοδεύει μπορείτε να το βρείτε χωρίς paywall εδώ [link]
Η Ελληνίδα δημοσιογράφος Ματίνα Στεβή-Γκρίντνεφ, διευθύντρια του γραφείου των New York Times στις Βρυξέλλες, και βασική υπεύθυνη για το ρεπορτάζ έδωσε μια συνέντευξη την προηγούμενη εβδομάδα σε ελληνικό ΜΜΕ και μίλησε για το πως έγινε η έρευνα.
Πέρα από όλες τις ενδιαφέρουσες λεπτομέρειες στην τελευταία της απάντηση φανερώνεται και μια μεγάλη αλήθεια:
Συνολικά πόσοι υπάλληλοι των New York Times δουλέψατε για αυτό το ρεπορτάζ;
Δεκαοχτώ άτομα, από fact-checkers μέχρι τους σχεδιαστές της σελίδας που είναι διαδραστική. Οι δημοσιογράφοι ήμασταν συνολικά εννιά. Προφανώς τέτοια θέματα τα παίρνουμε πολύ σοβαρά. Έχουμε την επίγνωση ότι δεν έχουν όλοι οι δημοσιογραφικοί οργανισμοί τη δυνατότητα να ξοδεύουν εκατοντάδες εργατοώρες για ένα ρεπορτάζ. Θέλω να καταστήσω σαφές το εξής: Στους New York Times όλοι λογοδοτούμε και ο τρόπος με τον οποίο συμπεριφερόμαστε είναι εξόχου σημασίας. Και στα ρεπορτάζ μας ο στόχος δεν είναι να είμαστε κατηγορητικοί. Προσπαθούμε με επαγγελματισμό να προσεγγίζουμε τις αρχές, να υπάρχει μια επικοινωνία με νόημα γιατί όλα τα σενάρια είναι πιθανά. Όπως είναι δηλαδή πιθανό κάποιοι στην Ελλάδα να πήραν χρήματα κλπ από τις τσέπες των συγκεκριμένων ανθρώπων που είναι έγκλειστοι στην Τουρκία. Αυτά υποτίθεται ότι θα τα δείξει η ανεξάρτητη έρευνα. Εμείς δεν είμαστε δικαστές ούτε αστυνομικοί. Εμείς απλά έχουμε πόρους και μπορούμε να κάνουμε δημοσιογραφική έρευνα σε ένα επίπεδο που ενδεχομένως άλλα μαγαζιά δεν έχουν. Γι’ αυτό, τονίζω ξανά, παίρνουμε πάρα πολύ σοβαρά αυτό που κάνουμε.
90%
Σε άλλα νέα ας ενημερώσουμε πως σε πρόσφατη επικοινωνία που είχε το #kouragio με πρώην Υπουργό μάθαμε με έκπληξη πως το έργο που έκανε στις μέρες του ήταν τόσο σημαντικό που αν μπορούσε να το παρουσιάσει δημόσια θα κέρδιζε με 90% τις εκλογές. Τι κρίμα που δεν του δόθηκε η ευκαιρία...
Eλιές στο διάστημα
Στις 25 Μαΐου καθώς ο Διεθνής Διαστημικός Σταθμός (ISS) περνούσε πάνω από τη Νέα Ζηλανδία, οι αστροναύτες είδαν για 30 δευτερόλεπτα σε μια οθόνη την παραπάνω εικόνα.
Για να συμβεί αυτό, 4 μαθητές του 3ου Γυμνασίου της Ιεράπετρας που συμμετείχαν σε εκπαιδευτικό πρόγραμμα του Ευρωπαϊκού Οργανισμού Διαστήματος (ESA) έγραψαν ένα κώδικα στη γλώσσα προγραμματισμού Python ώστε να δώσουν τις κατάλληλες οδηγίες στους αισθητήρες χρώματος και φωτεινότητας ενός υπολογιστή Astro Pi που βρίσκεται εντός του ISS για να παρουσιάσει αυτή την εικόνα 8χ8 pixel στην οθόνη του και να θυμίσει στους αστροναύτες για λίγο το σπίτι τους, τη Γη.
Tár on Tár
Μια από τις ταινίες που απόλαυσα περισσότερο τα τελευταία χρόνια είναι το περσινό και κάπως αμφιλεγόμενο Tár. Η ιστορία μιας λεσβίας, σούπερ-σταρ, διεθνούς φήμης μαέστρου, η οποία παρουσιάζεται στο απόγειο της δόξας της και στον βαθύ κατήφορό της. Σε μια πρώτη ανάγνωση η ταινία μοιάζει να ασχολείται κριτικά με το φαινόμενο #metoo και την cancel culture. H Lydia Tár την οποία υποδύεται η υπέροχη Cate Blanchet βλέπει την ζωή, την καριέρα της και την εξουσία της να «ακυρώνεται» μετά από καταγγελίες για κακοποιητικές συμπεριφορές σε βάρος άλλων κατώτερων ιεραρχικά από εκείνη γυναικών. Η ταινία έχει πολύ περισσότερη ουσία και ενδιαφέρον, αλλά δεν θα ασχοληθούμε τώρα με αυτό.
Σε ένα απ’ τα πρώτα πλάνα βλέπουμε κάποιον ή κάποια να τη βιντεοσκοπεί και να σχολιάζεται η παρουσία της σε μια αίθουσα που έχει πάρει το όνομά της από τον Plácido Domingo. H αναφορά δεν είναι τυχαία και πρόκειται για το πρώτο από τα καρφιά που θα την σημαδέψουν.
Ο Domingo είναι ένα απ’ τα πολύ μεγάλα και σημαντικά ονόματα του καλλιτεχνικού χώρου που από το 2019 βαρύνεται με πλήθος καταγγελιών για κακοποιητικές συμπεριφορές και περιστατικά σεξουαλικής παρενόχλησης σε βάθος 30ετίας. Eπίσης κατηγορήθηκε ως μέλος ενός κυκλώματος μαστροπείας για το οποίο αποδείχθηκε τελικά πως ήταν απλά πελάτης. Τα στοιχεία εις βάρος του είναι τόσα, ώστε να του στερήσουν όλα τα καλλιτεχνικά αξιώματα που είχε στην Αμερική και βέβαια να έχει σταματήσει τις εμφανίσεις του στις ΗΠΑ εδώ και αρκετά χρόνια. Πέρα από την αθώωσή του για συμμετοχή στο κύκλωμα μαστροπείας καμία καταγγελία δεν έχει πάρει το δρόμο της δικαιοσύνης, ο ίδιος αρνείται τα πάντα και επικαλείται πως κάποια από τα περιστατικά για τα οποία καταγγέλλεται έγιναν συναινετικά.
LA Opera Independent Investigation: Summary of Findings and Recommendations [link]
Ο Plácido Domingo είναι Ισπανός και στη χώρα του, όπως και σε όλη την Ευρώπη, αυτές οι κατηγορίες δεν έχουν προκαλέσει μεγάλη αίσθηση. Συνεχίζει τις περιοδείες στα 82 του, και αυτό το καλοκαίρι θα επισκεφθεί την Κρήτη για μια συναυλία για λίγους και εκλεκτούς. Στις 9 Ιουλίου η Μονή Τοπλού στη Σητεία θα τον υποδεχθεί μαζί με 500 καλεσμένους της επιχειρηματικής ελίτ της χώρας σε ένα event που διοργανώνεται με πρωτοβουλία ενός εκ των μεγάλων επιχειρηματικών ομίλων που θα εμπλακεί στην κατασκευή του ΒΟΑΚ. Ήδη το Λασίθι μαθαίνει σιγά σιγά για τον παιδεραστή που θα επισκεφθεί τα μέρη μας.
Το Tár είναι μια καταπληκτική ταινία.
Τhe Playlist
(updated)
Eπιδόρπιο
Lanthimos unleashed.
Στο σημείο αυτό να ενημερώσουμε πως μια γεύση από #kouragio μπορείτε να παίρνετε πλέον και μέσα από το radiome.gr στο οποίο θα δημοσιεύονται κάποια κομμάτια πριν την επίσημη κυκλοφορία τους στα μέιλ σας και στο kouragio.wtf. Eυχαριστούμε πολύ, πάρα πολύ, τον Γιάννη Χαραλαμπίδη για τα καλά του λόγια και το ενδιαφέρον που έδειξε.
Για τα υπόλοιπα, καθημερινά 1 με 3 στο Ράδιο Λασίθι 92,3.
Αυτά για σήμερα, χχ
#kouragio