48 / Για τη νέα δημοτική αρχή της Ιεράπετρας
+ τρεις σοφούς πιθήκους
Η επιστροφή του ~kouragio καθυστέρησε περισσότερο απ’ όσο θα ‘πρεπε, αλλά ας είναι. Αυτό το υπέροχο και απρόσμενα δροσερό φθινόπωρο έφερε κάποια πράγματα στη θέση τους, η σεζόν ξεκίνησε, ας επιστρέψουμε λοιπόν ξανά στην γραφή και την καταγραφή.
Στόχος θα εξακολουθήσει να είναι να μείνουμε μακριά από το θόρυβο της καθημερινότητας και να προσπαθούμε να βρίσκουμε τις σωστές λέξεις για να επικοινωνούμε ιδέες και γεγονότα.
Τους τελευταίους μήνες το Substack στο οποίο φιλοξενείται αυτό το newsletter έχει προσθέσει πολλές νέες λειτουργίες τις οποίες, σιγά σιγά, θα αρχίσω να χρησιμοποιώ, οπότε, πέρα σας προτείνω να κατεβάσετε τη σχετική εφαρμογή να διαβάζετε και να επικοινωνείτε από εκεί. Κάντε ένα δώρο στον εαυτό σας και σε εμένα και μειώστε το χρόνο που χρησιμοποιείτε το Facebook. Το Substack έχει αρχίσει να μετατρέπεται σε ένα πολύ ενδιαφέρον κοινωνικό δίκτυο.
Για τη νέα δημοτική αρχή της Ιεράπετρας
Η σημερινή έκδοση δεν θα μπορούσε να ξεκινήσει με άλλο θέμα, αν και υπόσχομαι πως σταδιακά η ποικιλία θα επιστρέψει.
Έχουν περάσει οχτώ γεμάτοι μήνες από την ανάληψη καθηκόντων και σχεδόν ένας χρόνος από την εκλογή της νέας δημοτικής αρχής της Ιεράπετρας και πλέον υπάρχουν αρκετά δείγματα γραφής για να δούμε τι νέο φέρνει ο Μανώλης Φραγκούλης. Ίσως σας κάνει εντύπωση που διαβάσατε αυτό το όνομα, αλλά αυτός είναι ο νέος δήμαρχος Ιεράπετρας.
Ομολογώ πως όταν έφτιαχνα την παραπάνω φωτογραφία για μια από τις προεκλογικές εκδόσεις του ~kouragio δεν περίμενα ότι ένα χρόνο μετά θα έμοιαζε στα μάτια μου τόσο επίκαιρη. Αν κάτι θα άλλαζα θα ήταν μόνο το χρώμα της κουβέρτας. Το ροζ μπορεί να μοιάζει χαριτωμένο αλλά ένα βαθύ γαλάζιο θα ήταν πολύ πιο ακριβές.
Η κουβέρτα με την οποία ο υποψήφιος τότε Μ. Φραγκούλης σκέπασε ευγενικά τους συνυποψηφίους του, δίνοντας παράλληλα μια άτυπη υπόσχεση σε όλους τους υπόλοιπους πως θα φέρει ένα γλυκό χάδι ηρεμίας, έχει πλέον απλωθεί πάνω από ολόκληρο το Δήμο.
Τα πάντα, τα καλά και τα άσχημα, συμβαίνουν κάτω από αυτή την κουβέρτα και προς το παρόν κανείς δεν έχει την περιέργεια να τη σηκώσει λίγο και να ρίξει μια ματιά. Σίγουρα η Ιεράπετρα, γενικά μιλώντας, χρειαζόταν να ξαναβρεί την ηρεμία της -δεν υπάρχει αμφιβολία περί αυτού. Αυτή η κατάσταση όμως δεν πρόκειται να κρατήσει για πολύ. Είναι γνωστό άλλωστε πως στην περιοχή μας τα μποφόρ είναι συχνά και έντονα.
Δεν είναι τώρα η στιγμή που θα ασχοληθούμε με λεπτομέρειες για όλα αυτά που συμβαίνουν τους τελευταίους μήνες. Φαίνεται όμως πως ο νέος Δήμαρχος της Ιεράπετρας για κάποιους λόγους, που τους υποψιάζομαι αλλά ομολογώ δεν έχω κατανοήσει πλήρως, μάλλον αισθάνεται πως δεν έχει και καμία ιδιαίτερη υποχρέωση να λογοδοτεί ή να εξηγεί στον κόσμο όσα κάνει ή όσα σκοπεύει να κάνει. Δεν τον ακούμε να τοποθετείται στα δημοτικά συμβούλια, αποφεύγει τα ΜΜΕ, δεν ενημερώνει ούτε με δελτία τύπου για διάφορες εξελίξεις του Δήμου. Αυτό το τελευταίο κρατήστε το και επανερχόμαστε άμεσα παρακάτω.
Η στάση αυτή έχει και συνέπειες και θα αναφερθώ σε ένα μόνο παράδειγμα που αφορά τον Μακρύ Γιαλό. Στις 10 Ιουλίου το Δημοτικό Συμβούλιο της Ιεράπετρας, σε τακτική (και δημόσια) συνεδρίαση, αποφάσισε ομόφωνα «Τη συνέχιση της δημοπράτησης του έργου «Ολοκληρωμένη παρέμβαση ανάκτησης λειτουργικότητας Λιμένα Μακρύ-Γιαλού Ιεράπετρας Δράση 16975» με Φορέα υλοποίησης το Δήμο Ιεράπετρας».
Μιλάμε για την αποκατάσταση του αλιευτικού καταφυγίου στο Μακρύ Γιαλό, έργο για το οποίο υπάρχουν δεσμευμένα 1,8 εκατ. ευρώ από το Ταμείο Ανάκαμψης. Πρακτικά η απόφαση του ΔΣ αποτελούσε μια, προσωρινή έστω, έκφραση άρνησης δημοπράτησης του έργου από το ΤΑΙΠΕΔ, αντί για το Δημοτικό Λιμενικό Ταμείο Ιεράπετρας.
20 μέρες μετά, την 1η Αυγούστου, πραγματοποιήθηκε μια κατεπείγουσα, δια περιφοράς, συνεδρίαση με σκοπό να αλλάξει η απόφαση του ΔΣ και να γίνει δεκτή η δημοπράτηση του έργου από το ΤΑΙΠΕΔ. Απόφαση που πάρθηκε κατά πλειοψηφία, με τις δύο παρατάξεις της αντιπολίτευσης να διαφωνούν. Συνεδρίαση που δεν κοινοποιήθηκε ούτε στα ΜΜΕ ούτε καν στην ιστοσελίδα του Δήμου Ιεράπετρας.
Δεν θα κρίνω την ουσία του θέματος, αλλά όταν στις 10 Ιουλίου σε ένα ΔΣ με προτροπή και του Δημάρχου γίνεται ομόφωνα δεκτή η «λήψη απόφασης του Δημοτικού Συμβουλίου αντιδρώντας στην απόφαση της Κυβερνητικής Επιτροπής Συμβάσεων», και 20 μέρες μετά η πλειοψηφία του ίδιου ΔΣ παίρνει «κατεπειγόντως» την ακριβώς ανάποδη απόφαση, κάποιος δεν οφείλει μια εξήγηση; Είναι λογικό να γίνονται έτσι οι δουλειές σε ένα Δήμο;
Ας πάμε λίγο πίσω κι ας κλείσουμε εδώ προς το παρόν. Ο Δήμαρχος Ιεράπετρας έχει προσλάβει και μισθοδοτεί από τα ταμεία του Δήμου ως προσωπική του σύμβουλο μια δημοσιογράφο για τις ανάγκες επικοινωνίας του Δήμου. Μπορεί να πνίγεται στη δουλειά όλη τη μέρα με διάφορα καθήκοντα, μπορεί να μην κάνει και τίποτα, δεν το γνωρίζω. Σίγουρα όμως μπορώ να γνωρίζω -διότι και σε εμένα απευθύνεται η δουλειά της- ότι δεν εργάζεται για την δουλειά για την οποία πληρώνεται κάτι για το οποίο προφανώς δεν ευθύνεται η ίδια, αλλά ο Δήμαρχος. Η ενημέρωση από μια Δημοτική Αρχή δεν μπορεί να γίνεται μόνο πίσω από κλειστές πόρτες και μεταξύ γνωστών και φίλων. Νομίζω γίνεται κατανοητό πως όλα τα παραπάνω δεν συνιστούν κάποιο υπερβολικό αίτημα αλλά μια βασική υποχρέωση κάθε αιρετού και πολύ περισσότερο ενός Δημάρχου, ο οποίος πέρα από όσα κάνει ή δεν κάνει ελέγχεται και για όσα λέει ή δεν λέει.
ΣΥΡΙΖΑ και ΠΑΣΟΚ
Δύο θέματα βαρετά με τα οποία δεν θα ασχοληθούμε σύντομα (εκτός κι αν γίνουν ενδιαφέροντα).
Οι τρεις σοφοί πίθηκοι
Οι Τρεις Σοφοί Πίθηκοι είναι γνωστοί στην Ιαπωνία ως Mizaru (δεν βλέπω), Kikazaru (δεν ακούω) και Iwazaru (δεν μιλάω). Η λέξη "zaru" στα ιαπωνικά είναι αρνητικό επίθημα, ενώ "saru" σημαίνει πίθηκος, δημιουργώντας ένα λογοπαίγνιο. Η πιο γνωστή απεικόνιση των τριών πιθήκων βρίσκεται σε ένα ξυλόγλυπτο στον ναό Tōshō-gū στη Nikkō της Ιαπωνίας, χρονολογούμενο από τον 17ο αιώνα. Η προέλευση της φράσης συνδέεται με τις διδασκαλίες του Κομφούκιου και τον βουδιστικό κώδικα ηθικής, που επιδιώκει την αυτοσυγκράτηση από το κακό.
Αρχική Έννοια: Η φράση ενθαρρύνει τους ανθρώπους να αποφεύγουν την επαφή με το κακό — να μην το βλέπουν, να μην το ακούνε και να μην μιλούν για αυτό. Είναι μια προτροπή για ηθική συμπεριφορά και καθαρότητα σκέψης.
Σύγχρονη Ερμηνεία: Σήμερα, συχνά ερμηνεύεται ως άρνηση αντιμετώπισης προβλημάτων ή αδικιών. Μπορεί να υποδηλώνει την αδιαφορία ή την αποφυγή ευθύνης απέναντι σε αρνητικές καταστάσεις.
Ανωμαλία
Όχι, δεν θα μιλήσουμε τώρα για θέματα σεξουαλικής φύσεως. Μιλάμε για μια ανωμαλία άλλου είδους. Mια ανωμαλία που προκύπτει εκεί που δεν αναμένεται. Μιλάμε για ένα βιβλίο τέλος πάντων. Ναι, κυκλοφορούν ακόμα βιβλία.
Διάβασα πολλά και καλά βιβλία τους τελευταίους μήνες, αυτό εδώ όμως μου έχει καρφωθεί στο κεφάλι και δεν πρόκειται να βγει σύντομα. Δεν πρόκειται για «μεγάλη λογοτεχνία» (νομίζω δηλαδή), ούτε για κάποια «απίστευτη» ή «συγκινητική» ή «βαθιά» ιστορία. Πρόκειται για ένα ιδιαίτερα ευκολοδιάβαστο βιβλίο που ξεχωρίζει διότι μια πολύ απλή συγγραφική ιδέα, ένα στιγμιαίο γεγονός, μια ανωμαλία, είναι ικανή μέσα σε μια στιγμή να αλλάξει όσα προηγήθηκαν και όσα θα την ακολουθήσουν, τόσο για τους πρωταγωνιστές της υπόθεσης αλλά κυρίως για εσένα που διαβάζεις.
Ο Ερβέ Λε Τελιέ είναι Γάλλος συγγραφέας και γλωσσολόγος, είναι μέλος της διεθνούς λογοτεχνικής ομάδας OULiPo, το «εργαστήριο δυνητικής λογοτεχνίας» που ίδρυσε το 1960 ο Ρεϊμόν Κενώ με μέλη της τον Ζωρζ Περέκ, τον Ίταλο Καλβίνο και άλλους παρόμοιους ημίτρελους παθιασμένους με τη γραφή. Highly recommended.
Νope
Δεν έχω δει τη μίνι σειρά του Ingmar Bergman που κυκλοφόρησε το 1973, έχω δει όμως την ταινία που έφτιαξε την επόμενη χρονιά κόβοντας και ράβοντας τα έξι αρχικά επεισόδια. Ο τίτλος είναι κυριολεκτικός και το περιεχόμενό της αφορά διαδοχικές χρονικά σκηνές ενός γάμου που διαλύεται. Τα πάντα περιστρέφονται γύρω απ’ τους διαλόγους. Η εμπειρία είναι καθηλωτική -για τα δικά μου βιώματα μοιάζει σχεδόν με ταινία τρόμου. Η αφίσα που βλέπετε αφορά τη νέα, πολύ καλή, διασκευή της αρχικής σειράς και κυκλοφόρησε το 2021 στο ΗΒΟ. Πρόσφατα την ξαναείδα, έψαξα πάλι λίγο γι’ αυτήν και έπεσα πάνω στην κριτική του Guardian η οποία ολοκληρώνεται ως εξής: «Καλού κακού πριν ξεκινήσετε να τη βλέπετε ας έχετε κοντά σας το τηλέφωνο ενός δικηγόρου ή ενός ψυχολόγου». Πάμε παρακάτω.
Επιδόρπιο
(για να προσπεράσουμε ή και να επαναπροσδιορίσουμε τους διαλόγους και τις λέξεις τους)
χχ
Θα τα ξαναπούμε σύντομα.
~kouragio