58 / Για τον Σκοτεινό Διαφωτισμό
Accelerationism edition
Το ~kouragio συνεχίζει από εκεί που σταμάτησε και επικαλείται τον Μάκη Βορίδη για να δικαιολογηθεί. Ναι, τα Τέμπη είναι ένα μικρό ζήτημα σε σχέση με τις αλλαγές που συντελούνται σε παγκόσμιο επίπεδο. Περιττή η διαπίστωσή του βέβαια αφού τα Τέμπη, ως προς το σκέλος της συγκάλυψής τους, δεν είναι καν το μεγαλύτερο σκάνδαλο της κυβέρνησης στην οποία συμμετέχει. Σήμερα όμως θα ασχοληθούμε με τα σημαντικά. Με τον Σκοτεινό Διαφωτισμό που φέρνει ο Donald Trump και το σημαντικό ιδεολογικό υπόβαθρο που ελάχιστα έχει γίνει κατανοητό από όσους προσπαθούν να κατανοήσουν τις διεθνείς εξελίξεις με όρους Realpolitic του 20ου αιώνα και κατά την άποψή μας είναι ένα μικρό αλλά σημαντικό κομμάτι του παζλ που σχηματίζεται μπροστά στα μάτια μας. Όσοι παραμείνετε δεν θα βγείτε χαμένοι.
Προχωράμε. Ευχαριστώ ιδιαιτέρως όσους και όσες γράφτηκαν επί πληρωμή στο ~kouragio. Για σήμερα το bonus που παίρνετε είναι ένα σύντομο ηχητικό απόσπασμα από την τελευταία συνεδρίαση του περασμένου Δημοτικού Συμβουλίου της Ιεράπετρας η οποία πραγματοποιήθηκε μια μέρα μετά την έκδοση του ~kouragio57. Το παραθέτουμε χωρίς σχολιασμό και το προσθέτουμε στο αρχείο. Kάντε την επανάληψή σας, και για περισσότερα τοπικά νέα θα επανέλθουμε, πολύ σύντομα.
Θυμίζω πως πλέον ένα κομμάτι του ~kouragio γίνεται πλέον συνδρομητικό. Όποιος θέλει βοηθά (πολύ) ενεργοποιώντας μια συνδρομή από το κουμπί που ακολουθεί. Συμπεριλαμβάνονται επτά ημέρες δοκιμαστικής περιόδου στην οποία μπορεί να ακυρώσει ανά πάσα στιγμή.
Εισαγωγή
CCRU
Το Cybernetic Culture Research Unit (CCRU) ήταν ένα ανορθόδοξο, άτυπο, ερευνητικό εργαστήριο που ιδρύθηκε στο Πανεπιστήμιο του Warwick στη Βρετανία τη δεκαετία του '90. Ιδρυτής του ήταν ο φιλόσοφος Nick Land. Μαζί με την Sadie Plant, ξεκίνησαν το CCRU ως έναν χώρο έρευνας που ξέφευγε από τα παραδοσιακά ακαδημαϊκά πλαίσια. Το αντικείμενό του; Ένα ακατέργαστο μείγμα μεταξύ φιλοσοφίας, κυβερνητικής (cybernetics), θεωρίας του χάους, μεταμοντέρνας κουλτούρας, sci-fi αισθητικής και ενός είδους τεχνο-μυστικισμού.
Αντί για μια τυπική πανεπιστημιακή δομή, το CCRU λειτουργούσε περισσότερο σαν ένα «τάγμα» πειραματικής σκέψης. Τα μέλη του χρησιμοποιούσαν αφηγηματικά και μαθηματικά μοντέλα για να ερμηνεύουν το παρών και να αναλύουν το μέλλον, την τεχνολογία και την πολιτική. Ο Land, επηρεασμένος από τον Deleuze, τον Bataille και το cyberpunk, έβλεπε τον καπιταλισμό σαν μια ανεξέλεγκτη, αυτο-αναπτυσσόμενη τεχνολογική οντότητα, που οδηγεί αναπόφευκτα σε έναν μετά-ανθρώπινο κόσμο.
Ως πανεπιστημιακός στο Warwick και μέλος της πειραματικής ομάδας CCRU, ο Land ανέπτυξε πρώιμα μια ριζοσπαστική σκέψη: πίστευε ότι η τεχνολογία και ο καπιταλισμός έχουν μια εγγενή τάση αυτο-επιτάχυνσης που θα οδηγήσει σε μια μελλοντική «έκρηξη ευφυΐας» πέρα από τον ανθρώπινο έλεγχο.
Το CCRU έπαψε να λειτουργεί επίσημα όταν το Πανεπιστήμιο του Warwick το αποκήρυξε, αλλά η επίδρασή του στην θεωρία της επιτάχυνσης του καπιταλισμού (Accelerationism), τη φιλοσοφία των μηχανών και του διανθρωπισμού-υπερουμανισμού (Transhumanism) παραμένει ισχυρή μέχρι σήμερα.
Καθέδρας
Στις 18 και 19 Ιανουαρίου 2025, το Σαββατοκύριακο πριν την ορκωμοσία του Donald Trump στις 20, στην Ουάσινγκτον βρέθηκαν αμέτρητοι άνθρωποι για να παρακολουθήσουν ή να συμμετάσχουν στο γεγονός. Κάποιοι φυσικά ήταν πιο σημαντικοί από άλλους. Σε μια από τις επίσημες εκδηλώσεις του Σαββατοκύριακου που είχε οργανώσει ο Trump στη λίστα των καλεσμένων βρέθηκε, τιμητικά και ανεπισήμως, ένας άνδρας με το όνομα Curtis Yarvin.
Έχοντας πατήσει τα 50 ο Yarvin, μηχανικός υπολογιστών, είχε καταφέρει να αφήσει ένα τεράστιο στίγμα σε μια κάπως σκοτεινή και σίγουρα όχι και τόσο μεγάλη γωνιά του διαδικτύου γράφοντας από το 2007 σε ένα blog με το ψευδώνυμο Mencius Moldbug.
Ένα ιδιαιτέρως καλογραμμένο και περίτεχνο μίγμα ναζισμού, μοναρχισμού, θεωριών ευγονικής, καθαρού «θεσμικού» ρατσισμού, ανισωτισμού, με στόχο πάντα την ίδια τη φύση της Δημοκρατίας ξεδιπλωνόταν βδομάδα με τη βδομάδα, για χρόνια, έως το 2014.
Ο Moldbug σταδιακά έγινε το επίκεντρο της νεο-αντιδραστικής δεξιάς (ΝRx) των ΗΠΑ η οποία άρχισε να μεγαλώνει. Τα κείμενα άρχισαν να μετατρέπονται σε βιβλία και οι αναγνώστες του άρχισαν να είναι άνθρωποι σημαντικοί. Ο J.D. Vance για παράδειγμα, ο σημερινός αντιπρόεδρος των ΗΠΑ, τον έχει αναφέρει δημόσια ως μια βασική επιρροή στη σκέψη του. Πάρα πολλοί νεότεροι ρεπουμπλικάνοι πολιτευτές τον μελετούν σε βάθος.
Μια απ’ τις κεντρικές ιδέες της σκέψης του είναι η έννοια του Cathedral, του «Καθεδρικού», του Ναού δηλαδή. Ως «Καθεδρικό» εννοεί ένα αόρατο πλέγμα Πανεπιστημίων, ΜΜΕ και πολιτικών οι οποίοι αντιπροσωπεύουν την κυρίαρχη ελίτ της Δύσης προωθώντας την ιδέα του «προοδευτισμού», κι αν σ’ αυτό το σημείο αρχίζετε να εντοπίζετε ομοιότητες με το κίνημα MAGA (Μake America Great Again) και τη woke/antiwoke επίμονη ρητορική του Trump, σας ενημερώνω ότι ακόμα δεν ξεκινήσαμε.
Ένας από τους σημαντικότερους «σπόνσορες» των ιδεών του Yarvin είναι ο δισεκατομμυριούχος επιχειρηματίας Peter Thiel. Ο Thiel (συνιδρυτής του PayPal και επιφανής επενδυτής της Sillicon Valley) υπήρξε από νωρίς ένθερμος υποστηρικτής του Yarvin και άλλων νεο-αντιδραστικών διανοουμένων.
Ήδη από τα πρώτα βήματα του κινήματος, ο Thiel χρηματοδοτούσε το έργο τους και τις προσπάθειες τους – για παράδειγμα, ήταν επενδυτής στο εγχείρημα Urbit του Yarvin. Το 2009 έγραψε ανοιχτά:«Δεν πιστεύω πλέον ότι η ελευθερία και η δημοκρατία είναι συμβατές», εκφράζοντας δημοσίως ακριβώς αυτό που οι Land/Yarvin διακήρυτταν θεωρητικά. Μέσω του Thiel, οι ιδέες του Yarvin βρήκαν πρόσβαση σε κύκλους της Silicon Valley και χρηματοδοτήθηκαν πρωτοβουλίες όπως το Seasteading Institute– ένα εγχείρημα για τη δημιουργία πλωτών «πόλεων-κρατών» σε διεθνή ύδατα, με σκοπό τη λειτουργία τους με αρχές αναρχο-καπιταλισμού, όπως ονειρεύονταν ο Yarvin και ο Land.
Ο Thiel λειτούργησε ως ο κυρίαρχος επιχειρηματίας που έκανε αυτές τις ιδέες ελκυστικές σε ένα κομμάτι της τεχνολογικής ελίτ – το μήνυμα ήταν ότι η πραγματική καινοτομία απαιτεί να σκεφτούμε πέρα από τη δημοκρατία και το κράτος δικαίου.
Μέσω του Thiel και του δικτύου του, οι νεο-αντιδραστικές ιδέες άρχισαν να επηρεάζουν άμεσα ανερχόμενους πολιτικούς της δεξιάς. Χαρακτηριστικό παράδειγμα είναι ο αντιπρόεδρος, πλέον των ΗΠΑ, J.D. Vance. Ο Vance έγινε γνωστός ως συγγραφέας του βιβλίου Hillbilly Elegy αλλά στη συνέχεια, με χρηματοδότηση και ενθάρρυνση του Thiel, πολιτεύτηκε και εκλέχτηκε γερουσιαστής στο Οχάιο.
Το 2022, καθώς διεκδικούσε την έδρα του στη Γερουσία τόσο ο Vance όσο και ο Blake Masters (ένας ακόμη “εκλεκτός” του Thiel, υποψήφιος γερουσιαστής στην Αριζόνα) είχαν αναφερθεί ευνοϊκά στην πρόταση RAGE του Yarvin – την μαζική απόλυση δημοσίων υπαλλήλων
Yπερπρόληψη
Ο Νick Land έχοντας απομονωθεί από την πανεπιστημιακή κοινότητα, αντιμετώπισε πολύ σοβαρά ψυχολογικά προβλήματα που συνδεόταν άμεσα και με την πολύ έντονη χρήση ναρκωτικών τα οποία θεωρούσε εργαλεία της δουλειάς του. Εγκαταστάθηκε στη Σανγκάη, συνέχισε το φιλοσοφικό του έργο και επηρεάστηκε πολύ γρήγορα από τη σκέψη του Moldbug η οποία είχε πολλά κοινά σημεία με τη δική του. Ο Land βέβαια δεν ενδιαφερόταν ιδιαίτερα για τις πολιτικές θεωρίες και τις πρακτικές που πρότεινε ο Moldbug, συνειδητοποίησε όμως πως ένα τέτοιο πολιτικό όραμα θα επιτάχυνε την πορεία του καπιταλισμού μέχρι την ολοκληρωτική καταστροφή του ανθρωπίνου είδους την οποία ο ίδιος θεωρούσε κατ’ αρχήν αναπόφευκτη και κατ΄ επέκταση θετική.
Το έργο του Nick Land ήταν και παραμένει ενδιαφέρον και μια από τις ιδέες που εισήγαγε και βάφτισε ο ίδιος ήταν αυτή του hyperstition. Μια σύνδεση των λέξεων υπερβολή (hyperbole) και πρόληψη (δεισιδεμονία/superstition) μέσω της οποίας προσπαθούσε να περιγράψει την ιδέα πως οι άνθρωποι μπορούν να είναι φορείς (hosts) προλήψεων/προκαταλήψεων τις οποίες διαδίδουν μέσω της γλώσσας, χωρίς να καταλαβαίνουν ή να ενδιαφέρονται για το τι πραγματικά λένε ή αν αυτό που λένε ανταποκρίνεται σε κάποια αλήθεια. Με τον τρόπο αυτό η ύπαρξη και μόνο μιας ιδέας μπορεί να μετατραπεί σε ένα αυτοτροφοδοτούμενο σύστημα ιδεών το οποίο παράγει αυτοεκπληρούμενες προφητείες. Μια τέτοια «προφητεία» κατά τον Land είναι και οι καπιταλιστικές οικονομικές θεωρίες και πρακτικές οι οποίες δεν χρειάζεται να βασίζονται στην πραγματικότητα, αλλά στη θέληση, την διάθεση και την ψυχολογία των «παικτών» τους. Αν πολλοί άνθρωποι για οποιοδήποτε λόγο πιστεύουν ότι οι μετοχές μια εταιρείας θα ανέβουν, τις αγοράζουν, και έτσι συμβάλλουν πρακτικά στο να ανέβουν. Το αν η ίδια εταιρεία την ίδια στιγμή βρίσκεται μισό βήμα πριν τη χρεωκοπία είναι αδιάφορο εφόσον υπάρχουν δυνατοί «παίκτες» που δεν το ξέρουν ή προσποιούνται πως δεν το ξέρουν
H διαφήμιση της OpenΑΙ στον τελικό του Superbowl (παραμείνετε συγκεντρωμένοι).
Σκοτεινός Διαφωτισμός
Το 2012 o Land άρχισε να γράφει τμηματικά ένα φιλοσοφικό δοκίμιο με τίτλο «Ο Σκοτεινός Διαφωτισμός». Σε αυτό ανέλυε τις ιδέες του πλάι πλάι με αυτές του Moldbug.
Ο Land υποστηρίζει πως η αληθινή ελευθερία – εννοεί την ελευθερία της αγοράς και της τεχνολογικής καινοτομίας – μπορεί να επιτευχθεί μόνο εκτός του δημοκρατικού πλαισίου, όταν ο καπιταλισμός καταφέρει να «ξεπεράσει» την πολιτική. Κατά τον Land, η πολιτική (όπως την ξέρουμε) σύντομα θα καταστεί παρωχημένη: η ραγδαία εξέλιξη της τεχνητής νοημοσύνης και των τεχνολογικών συστημάτων θα σημάνει ότι η λήψη αποφάσεων και ο σχεδιασμός της κοινωνίας θα περάσει σε υπερανθρώπινες νοημοσύνες ή τουλάχιστον σε καθαρά τεχνοκρατικές διαδικασίες. Προβλέπει ένα μέλλον μετα-δημοκρατικό, μετα-ανθρώπινο, όπου η διακυβέρνηση θα είναι περισσότερο ζήτημα μηχανικού «προγραμματισμού» της κοινωνίας παρά συμμετοχής πολιτών.
Σε πρακτικό επίπεδο, ο Land αγκαλιάζει το μοντέλο που ο Yarvin ονομάζει νεο-καμεραλισμό: δηλαδή την οργάνωση της κοινωνίας σε πολλαπλές μικρές κυρίαρχες «εταιρείες-κράτη» που ανταγωνίζονται μεταξύ τους για την προσέλκυση πολιτών-πελατών. Κάθε τέτοιο κράτος-εταιρεία θα διοικείται απολυταρχικά, με στόχο τη μέγιστη αποτελεσματικότητα και κερδοφορία, ενώ οι πολίτες θα έχουν τη μόνη “ελευθερία” να φύγουν (exit) αν δεν είναι ικανοποιημένοι. Όπως συνοψίζει χαρακτηριστικά, προτιμά το σύνθημα “No voice, free exit” – δηλαδή «κανένα δικαίωμα ψήφου, μόνο δικαίωμα εξόδου». Με άλλα λόγια, για τον Land η δημοκρατική συμμετοχή είναι περιττή και επιζήμια· το μόνο που χρειάζεται είναι να μπορείς να διαλέξεις τον κυρίαρχό σου φεύγοντας σε άλλη δικαιοδοσία, παρόμοια με πελάτη που αλλάζει εταιρεία.
Ο Land πηγαίνει ένα βήμα παραπέρα από τον Yarvin προβάλλοντας ξεκάθαρα έναν ακραίο κοινωνικό δαρβινισμό. Θεωρεί ότι η ανισότητα είναι φυσική και επιθυμητή, ότι οι «αδύναμοι» εξαρτώνται παρασιτικά από τους ισχυρούς, και άρα ότι η καλύτερη διακυβέρνηση είναι αυτή όπου την εξουσία την ασκούν ισχυρές τεχνο-εταιρείες και οικονομικές ελίτ. Σε ένα τέτοιο καθεστώς αγοράς, ο πλούτος θα ταυτίζεται με την πολιτική ισχύ – για παράδειγμα, κάποιος θα μπορούσε να «αγοράσει περισσότερες μετοχές για να έχει μεγαλύτερο λόγο» στο κράτος.
Ο Land μάλιστα φτάνει στο σημείο να διαφοροποιείται από τον παραδοσιακό φασισμό λέγοντας ότι «ο φασισμός ήταν ένα μαζικό αντι-καπιταλιστικό κίνημα», ενώ ο ίδιος αντιθέτως πιστεύει ότι η εταιρική καπιταλιστική ισχύς πρέπει να γίνει η οργανωτική δύναμη της κοινωνίας. Με αυτή τη λογική, απορρίπτει τη ναζιστικού τύπου λατρεία της φυλής ή του έθνους, όχι όμως από ανθρωπιστική σκοπιά, αλλά διότι θεωρεί ότι τέτοια μαζικά κινήματα εμποδίζουν την ελεύθερη δράση του κεφαλαίου.
Εκεί που ο Land ξεχωρίζει ιδιαίτερα είναι στον τεχνολογικό του μεσσιανισμό. Από τις αρχές ακόμη των ’90s ασχολείται με την ιδέα της τεχνητής γενικής νοημοσύνης και του μετανθρωπισμού, και βλέπει στην έλευση του Singularity (μοναδικότητας) – δηλαδή το σημείο όπου οι μηχανές θα ξεπεράσουν την ανθρώπινη νοημοσύνη – μια λύση για τα σημερινά πολιτικά αδιέξοδα. Στα κείμενα του Land, που συχνά έχουν μορφή «θεωρητικής επιστημονικής φαντασίας», περιγράφεται ένα μέλλον όπου η ανθρωπότητα παραδίδει τα ηνία σε μια ανώτερη μηχανική διάνοια, καθώς τα ανθρώπινα πάθη και οι δημοκρατικές διαμάχες θα έχουν γίνει πλέον εμπόδιο στην εξέλιξη. Με αυτό τον τρόπο, ο Land προσθέτει στις πολιτικές ιδέες του Yarvin μια γερή δόση υπερουμανισμού (transhumanism) και κυβερνο-ουτοπίας. O «Σκοτεινός Διαφωτισμός» στη δική του εκδοχή αναμειγνύει την παλιά μοναρχική τάξη με ένα φουτουριστικό όραμα όπου η τεχνολογία κυριαρχεί: ένα είδος «τεχνο-φεουδαρχίας» όπου η εξουσία συγκεντρώνεται σε τεχνολογικά μεγαθήρια και η κοινωνία είναι βαθιά άνιση και ιεραρχημένη.
Χαρακτηριστικό παράδειγμα της τεχνοφιλίας του Land είναι ο ενθουσιασμός του για τα κρυπτονομίσματα και το blockchain. Έχει επαινέσει την τεχνολογία blockchain πίσω από το Bitcoin ως μια ανατρεπτική καινοτομία που «λύνει το πρόβλημα του χωροχρόνου» στην οικονομία. Αυτή η ποιητική διατύπωση υπονοεί ότι το blockchain σπάει τους περιορισμούς των κρατών και των παραδοσιακών χρηματοπιστωτικών συστημάτων, επιτρέποντας μια παγκόσμια, αποκεντρωμένη τάξη πραγμάτων πέρα από τα σύνορα και τον έλεγχο των κεντρικών τραπεζών. Για τον Land, τέτοιες τεχνολογίες είναι όπλα υπονόμευσης του «συστήματος» (του «Καθεδρικού») και επιτάχυνσης της μετάβασης σε μια μεταδημοκρατική, ψηφιακή κυριαρχία. Δεν είναι τυχαίο ότι συνδέεται στενά με φιγούρες της Silicon Valley όπως ο Peter Thiel – στο έργο του Land συχνά αναφέρεται ότι ο Thiel και ο Yarvin «καθάρισαν το τοπίο» σκοτώνοντας τους «θεούς» της δημοκρατίας και της ισότητας.
Αν ο Νick Land δίνει ένα θεωρητικό βάθος στη νεο-αντιδραστική σκέψη, ο Curtis Yarvin έχει ήδη σχεδιασμένο ένα πολύ πρακτικό πλάνο προς αξιοποίηση.
Ο Yarvin εισηγείται την αντικατάσταση της δημοκρατίας από ένα είδος «νεο-μοναρχίας» ή «νεο-καμεραλισμού», όπου το κράτος διοικείται σαν ιδιωτική εταιρεία από έναν ισόβιο διευθύνοντα σύμβουλο-μονάρχη και τους συνεργάτες του
Αντλεί έμπνευση από τον Thomas Carlyle, Βικτωριανό στοχαστή που πρότεινε «κυβέρνηση των ηρώων» – δηλαδή, εξαιρετικές προσωπικότητες που ηγούνται των λαών τουςΕπίσης επηρεάστηκε από τον σύγχρονο αναρχοκαπιταλιστή Hans-Hermann Hoppe – γνωστό για το έργο του Democracy: The God That Failed – και από τον Julius Evola, έναν Ιταλό φιλοναζιστή μυστικιστή
Με βάση αυτές τις επιρροές, ο Yarvin υποστηρίζει ρητά ότι η ισότητα και η λαϊκή κυριαρχία είναι ψευδαισθήσεις που οδηγούν την κοινωνία σε παρακμή. Προτείνει μια “φόρμουλα” διακυβέρνησης όπου ένας ισχυρός ηγέτης (ή μια μικρή ελίτ τεχνοκρατών) ασκεί ανεμπόδιστα την εξουσία για να επιβάλλει τάξη και αποτελεσματικότητα, χωρίς τις “ανούσιες” διαδικασίες συναίνεσης των μαζών
Τυχόν αντίπαλοι θεσμοί – από τη γραφειοκρατία μέχρι τα μέσα ενημέρωσης – πρέπει να εκκαθαριστούν. Χαρακτηριστική είναι η πρότασή του που κωδικοποιεί με το ακρωνύμιο RAGE (Retire All Government Employees), δηλαδή «συνταξιοδοτήστε όλους τους κρατικούς υπαλλήλους». Αν το ακρωνύμιο RAGE σας θυμίζει το εξωθεσμικό Υπουργείο DOGE που διοικεί σήμερα ο Elon Musk, δεν κάνετε λάθος.
Με μια μαζική απόλυση της υπάρχουσας κρατικής γραφειοκρατίας, ο Yarvin φαντάζεται μια «επανεκίννηση» του συστήματος όπου μια «πεφωτισμένη φυλή τεχνοκρατών» θα αναλάβει το κράτος από μηδενική βάση.
Σε μια πολύ πρόσφατη συνέντευξη ο Curtis Yarvin έδωσε τις δικές του απαντήσεις προς όσους αρχίζουν σταδιακά να αντιλαμβάνονται την επιρροή του στη νέα ηγεσία των ΗΠΑ. Σύμφωνα με τον ίδιο η άμεση επιρροή του είναι μικρότερη απ’ αυτή που φαίνεται και ο ίδιος δεν πιστεύει ότι ο πρόεδρος Trump έχει σκοπό να εφαρμόσει άμεσα τις δικές του ριζοσπαστικές ιδέες, ούτε και να προβεί σε «Συνταγματικά πραξικοπήματα» τα οποία ο ίδιος θεωρεί αναγκαία. Βλέπει όμως να γίνονται τα πρώτα βήματα και φυσικά κατανοεί (σωστά) πως η παρούσα κυβέρνηση Τραμπ έχει τη δυνατότητα να βάλει τα θεμέλια για επόμενες πιο ακραίες επιλογές. [λινκ]
Ο Υarvin έχει δίκιο. Δεν είναι ο ίδιος που κυβερνά και λαμβάνει αποφάσεις. Είναι όμως αυτός που φύτεψε τον σπόρο. Μια ιδέα που όπως αναφέραμε και πριν, κατά τον Nick Land, είναι αρκετή για να ριζώσει, να μεταμορφωθεί και τελικά μέσω της πίστης, να καταλήξει να επαληθεύεται.
Τα παραδείγματα βρίσκονται μπροστά στα μάτια μας:
Ιανουάριος 2025: Η Εκκίνηση του Project 2025
Διορισμοί ελίτ και αποδυνάμωση δημοκρατικών θεσμών
Ο Trump επιλέγει πιστούς υποστηρικτές αντί για έμπειρους ειδικούς για υπουργικές θέσεις.
Αντανάκλαση της θεωρίας Yarvin για την "GovCorp", όπου η κυβέρνηση λειτουργεί ως εταιρεία με τον πρόεδρο ως "CEO".
Διορισμός αμφιλεγόμενων προσώπων όπως ο Πιτ Χέγκσεθ (Υπουργός Άμυνας) και η Κρίστι Νόεμ (Εσωτερική Ασφάλεια).
Μεταρρύθμιση της Ομοσπονδιακής Τράπεζας (Fed) μέσω του Project 2025
Πρόταση αναδιάρθρωσης της Fed για τη μεταφορά του νομισματικού ελέγχου στον λαό μέσω κρυπτοvoμισμάτων.
Ανταπόκριση στη θεωρία του Yarvin για αντικατάσταση δυσλειτουργικών κεντρικών ιδρυμάτων με αποκεντρωμένα συστήματα (DOGE).
Εφαρμογή της αρχής του «εξόδου» (exit), που ενθαρρύνει την αποχώρηση από κρατικά οικονομικά μοντέλα.
Φεβρουάριος 2025: Νομοθετική Πρωτοβουλία για τα Κρυπτονομίσματα
Εκτελεστικό διάταγμα για "Κρυπτο-Στρατηγικό Απόθεμα" (Crypto Strategic Reserve)
Ο Trump ανακοινώνει τη δημιουργία εθνικού αποθέματος κρυπτονομισμάτων (Bitcoin, Ethereum, XRP, Solana, Cardano).
Άμεση άνοδος στις τιμές των κρυπτονομισμάτων (Cardano +70%, XRP +35%).
Στρατηγική αποκέντρωσης και κυβερνοκρατορία
Ενσωμάτωση της θεωρίας του Yarvin για τη "Cyberocracy" (Κυβερνοκρατορία): δίκτυο μικρο-κρατών διοικούμενων ως εταιρείες.
Μετατροπή των ΗΠΑ σε «κρυπτοκρατία», με οικονομική εξουσία να μετακινείται από κρατικές τράπεζες σε ιδιωτικές πλατφόρμες.
Μάρτιος 2025: Ενίσχυση του Crypto Strategic Reserve
Δήλωση Trump στις 2 Μαρτίου 2025 για τη δημιουργία "Κρυπτο-Στρατηγικού Αποθέματος"
Ανακοίνωση μέσω Truth Social για την ένταξη πέντε κρυπτονομισμάτων ως εθνικά οικονομικά στοιχεία.
Ενίσχυση της νεοαντιδρατικής άποψης ότι τα κρυπτονομίσματα μπορούν να αποδομήσουν τη νομισματική κυριαρχία των εθνικών κρατών.
Η τεχνολογία των blockchain ως εργαλείο υπονόμευσης της εθνικής νομισματικής πολιτικής.
Το Σχέδιο για τη Γάζα ως "Τεχνοκρατική Ζώνη"
Υπάρχουν αναφορές για πιθανή μετατροπή της Γάζας σε τουριστικό θέρετρο υπό αμερικανικό έλεγχο.
Ανταπόκριση στις προτάσεις του Land για "αστικούς θόλους" (libertecture), όπου οι χώροι διαχειρίζονται από ιδιωτικές εταιρείες χωρίς δημοκρατική συμμετοχή.
Πιθανή απομάκρυνση τοπικών κοινοτήτων υπέρ της ταχείας οικονομικής ανάπτυξης.
Ανασυγκρότηση της Δικαστικής Εξουσίας
Σχέδιο για μείωση της ανεξαρτησίας των δικαστών και αύξηση του εκτελεστικού ελέγχου.
Ενίσχυση του μοντέλου "GovCorp" του Yarvin, όπου η δικαστική εξουσία λειτουργεί ως τμήμα της εκτελεστικής διοίκησης.
Στρατηγική αύξηση της προεδρικής επιρροής στη νομοθεσία.
Η Γεωπολιτική Στροφή ως Εφαρμογή της Θεωρίας του «Εξόδου»
Μείωση στρατιωτικής υποστήριξης στην Ουκρανία και έναρξη διαπραγματεύσεων με τη Ρωσία
Οι ΗΠΑ αγνοούν τις κυρώσεις της ΕΕ και αμφισβητούν τη διεθνή νομιμότητα.
Σύμφωνα με τον Yarvin, τα κράτη πρέπει να έχουν το "δικαίωμα εξόδου" από δυσλειτουργικές συμμαχίες (right to exit).
Αποδυνάμωση του ΝΑΤΟ και αμφισβήτηση της Συνθήκης της Βεστφαλίας (κυριαρχία κρατών).
Η Συνεργασία ΗΠΑ-Ρωσίας ως Hyperstition
Ο Nick Land θεωρεί τις γεωπολιτικές αλλαγές αυτοεκπληρούμενες προφητείες, που υλοποιούνται μέσω πολιτικής δράσης.
Η αμερικανο-ρωσική προσέγγιση δεν είναι απλή στρατηγική αλλά ενσωματώνει τη νεο-αντιδραστική ιδέα για δημιουργία "νεοφεουδαρχικών" δικτύων ηγετών.
Ο εκπρόσωπος του Κρεμλίνου Πεσκόφ δηλώνει: "Η νέα εξωτερική πολιτική των ΗΠΑ ταιριάζει με το όραμα του Κρεμλίνου."
Οι ηγέτες αλληλεπιδρούν απευθείας, παρακάμπτοντας θεσμικούς μηχανισμούς, όπως το Κογκρέσο και τη Διεθνή Δικαιοσύνη.
Η Υπονόμευση της Δημοκρατίας μέσω Αυταρχικών Μοντέλων
Η Ρωσία ως πρότυπο "Κυβερνοκρατορίας" (Cyberocracy)
Η θεωρία του Yarvin για τη "GovCorp" προτείνει αντικατάσταση της δημοκρατίας με εταιρική διακυβέρνηση.
Ο Πούτιν λειτουργεί ως de facto μονάρχης, μοντέλο που εμπνέει τις αμερικανικές αλλαγές.
Ο Trump παρακάμπτει το Κογκρέσο σε θέματα εξωτερικής πολιτικής, μετατρέποντας τη δημοκρατική διαδικασία σε διακοσμητική.
Κεντρικοποίηση εξουσίας και κατάργηση ελέγχων
Οι ΗΠΑ και η Ρωσία διαπραγματεύονται μυστικά, χωρίς θεσμική διαφάνεια.
Η οικονομική αναδιάρθρωση (μεταρρύθμιση Ομοσπονδιακής Τράπεζας, υιοθέτηση κρυπτονομισμάτων) ενισχύει την απόσπαση του οικονομικού ελέγχου από δημοκρατικά όργανα.
Η νεο-αντιδραστική θεωρία του Yarvin αντιμετωπίζει τη λογοδοσία ως "αναποτελεσματικό εμπόδιο" στην αποτελεσματική διακυβέρνηση.
Αποσταθεροποίηση Διεθνούς Δικαίου
Οι ΗΠΑ στηρίζουν έμμεσα τη ρωσική επέμβαση στην Ουκρανία, με πιθανή συμφωνία αλλαγής καθεστώτος στο Κίεβο.
Η αναγνώριση της Κριμαίας ως ρωσικής επικράτειας σηματοδοτεί επίσημη αλλαγή στη μεταπολεμική αρχή της μη επέμβασης.
Η άρση κυρώσεων στη Ρωσία από την Ουάσινγκτον επιταχύνει τη διάλυση του μεταψυχροπολεμικού συστήματος.
Διάχυση αυταρχισμού σε διεθνές επίπεδο
Ο Trump στηρίζει 73% των αυταρχικών καθεστώτων στον κόσμο, ενθαρρύνοντας παρόμοια μοντέλα στην Ουγγαρία, Τουρκία και Σαουδική Αραβία.
Η νέα πολιτική των ΗΠΑ αμβλύνει τις κυρώσεις και την πίεση για προστασία ανθρωπίνων δικαιωμάτων.
Free Exit
(8 ώρες μουσικής για βελτιστοποιητές-refiners. Από το Severance)Αν κάποιες παράξενες ιδέες κατάφεραν να καλλιεργήσουν ένα στέμμα στο κεφάλι του Τrump, πιθανότατα θα χρειαστούν κι άλλες παράξενες ιδέες για να μπορέσουμε να φανταστούμε κάποιες εκδοχές του μέλλοντος. Ίσως τα υπάρχοντα αναλυτικά εργαλεία για να κατανοηθεί αυτό το νέο φαινόμενο δεν είναι αρκετά ή ακόμα και υπαρκτά. Ίσως η ισχύς και το κέρδος δεν είναι πια οι υπέρτατοι στόχοι αλλά τα μέσα για τη μετάβαση προς κάτι διαφορετικό. Η φαινομενική απόσυρση των ΗΠΑ ως παγκόσμια υπερδύναμη ίσως είναι απλά μια μικρή οπισθοχώρηση για να βρεθεί το έδαφος ενός μεγάλου άλματος που έπεται. Έξω από τον κόσμο των «αδύναμων», απ΄ τον κόσμο που βλέπουμε να καταρρέει, τον κόσμο που ξέρουμε με μαθηματική ακρίβεια ότι σε βάθος χρόνου έτσι κι αλλιώς θα καταρρεύσει.
Υπό αυτό το πρίσμα βρισκόμαστε ξανά μπροστά σε διλήμματα που απασχόλησαν την ανθρωπότητα δύο αιώνες πριν, στην αρχή της Βιομηχανικής Επανάστασης και της δημιουργίας του καπιταλισμού όπως των γνωρίζουμε από τότε μέχρι σήμερα. Οι τότε διεργασίες έφεραν δύο παγκόσμιους πολέμους και μια μακρά μεταπολεμική τάξη πραγμάτων και ασφάλειας η οποία φαίνεται σήμερα να τελειώνει.
Πέρα όμως από τις ομοιότητες, έχει εξίσου μεγάλη αξία να σταθεί κανείς στις διαφορές του τότε με το σήμερα. Τώρα που ο «Κόσμος» μοιάζει να μην είναι αρκετός και οι «Άνθρωποι» ως εργαλείο της καπιταλιστικής μηχανής να μοιάζουν ξεπερασμένοι ως προς τα όρια παραγωγής και κατανάλωσής τους. Τώρα που ξέρουμε, κυριολεκτικά, ότι και άλλοι «Κόσμοι» είναι υπαρκτοί (σηκώστε το βλέμμα σας ψηλά) αλλά και ότι ο «Άνθρωπος» ως είδος μπορεί να έχει κι άλλες εκδοχές πέρα από αυτή του Homo Sapiens.
Αυτή είναι μια πραγματικά νέα συνθήκη.
Επιδόρπιο
Αντίθετα με την επιστροφή προς τα πίσω σε αντιδημοκρατικά τεχνο-φεουδαρχικά συστήματα διακυβέρνησης υπάρχει και η διαφυγή προς τα εμπρός. Σε ένα αβέβαιο μετά-ανθρώπινο μέλλον. Συμπτωματικά, μόλις χθες, το ντοκιμαντέρ “Αccelerate or Die” του εικαστικού Jake Chapman που κυκλοφόρησε το 2023 και ασχολείται με όλα τα παραπάνω, έγινε από τον ίδιο διαθέσιμο στο Youtube και όσοι αντέξατε να διαβάζετε μέχρι αυτό το σημείο θα λάβετε το επιδόρπιο που σας αξίζει και θα καταλάβετε γιατί η σημερινή Εισαγωγή δεν ήταν τυχαία. Δοκιμάστε το με αυτόματη μετάφραση σε ελληνικούς υπότιτλους.
Αυτά προς το παρόν
χχ
~kouragio