07 / Ηλία ρίχ΄το (κι ας μη γαμ*σω ποτέ)
+
Τις τελευταίες μέρες δεν λείπουν καθόλου οι τραγικές και βάρβαρες ειδήσεις, κάποιες όμως είναι σημαντικότερες από τις άλλες. Όπως αυτή με την αυτοκτονία ενός πατέρα στην Κάρπαθο επειδή κυκλοφόρησε στην «κοινότητα» ένα ερωτικό βίντεο του γιου του με άλλον άντρα.
Σε μια προσπάθεια να αποφύγουμε τα προφανή σχόλια, θυμόμαστε την πρόσφατη διαφήμιση του Pantene. Από μια μεγάλη πολυεθνική εταιρεία (όχι μια ακτιβιστική οργάνωση) και μια έμπειρη ελληνική διαφημιστική εταιρεία που γνωρίζοντας πολύ καλά τι κάνουν, και έχοντας τα μέσα να γνωρίζουν ποια είναι αυτή τη στιγμή τα όρια της ελληνικής κοινωνίας, αποφάσισαν να επικοινωνήσουν τα προϊόντα και το brand τους προβάλλοντας μέλη της ΛΟΑΤΚΙ+ κοινότητας.
Γκέι, λεσβίες, τρανς και drag quenns ανεμίζουν τα μαλλιά τους και την προσωπικότητά τους για ένα λεπτό και δέκα δευτερόλεπτα. Στο τέλος της διαφήμισης εμφανίζεται το νούμερο 11528 καλώντας στο οποίο προσφέρεται ψυχολογική υποστήριξη σε μέλη της ΛΟΑΤΚΙ+ κοινότητας, τις οικογένειές τους, γονείς και εκπαιδευτικούς.
Όσοι έχετε απορίες για αυτά που διαβάζετε καλέστε το. Όσοι έχετε παιδιά καλέστε το οπωσδήποτε. Μπορεί να νομίζετε πως το θέμα δεν σας αφορά, αλλά κάνετε λάθος. Μπορεί να είστε εσείς τελικά που θα χρειαστεί κάποια στιγμή στη ζωή σας να μιλήσετε με ένα πατέρα, μια μάνα, ένα γιο ή μια κόρη, που δυσκολεύονται πολύ να διαχειριστούν την πραγματικότητα. Η τουλάχιστον δεν θα έχετε εσείς το ρόλο αυτών που συνέβαλλαν ώστε ένας άνθρωπος να αυτοκτονήσει από ντροπή.
Διαβάζοντας μια πολύ πρόσφατη και πολύ μεγάλη έρευνα στις ΗΠΑ το ποσοστό όσων δηλώνουν μέλη της ΛΟΑΤΚΙ+ κοινότητας διπλασιάστηκε τα τελευταία 10 χρόνια και έφτασε το 7,1%. Οχι, δεν αυξήθηκε ο αριθμός των πούστηδων. Αυτός σύμφωνα με τις περισσότερες επιστημονικές μελέτες των τελευταίων δεκαετιών παραμένει σταθερός. Απλά πλέον κάποιοι αισθάνονται πιο άνετα να το δηλώνουν ανοιχτά, παρά να πέφτουν από μπαλκόνια ή να ζουν μια μίζερη ζωή.
Για αυτό τελικά έχει μεγάλη αξία η διαφήμιση του Pantene, των Gay Pride, και οποιωνδήποτε ανάλογων δράσεων που συμβάλλουν στο να κάνουν αυτές τις πραγματικότητες ορατές. Σώζονται ζωές στην κυριολεξία.
Για την κατεύθυνση της ιστορίας
Ο Γιουβάλ Νώε Χαράρι είναι ένας απ’ τους πιο γνωστούς και επιδραστικούς «διανοούμενους» της εποχής μας. (δεν μ΄ αρέσει αυτή η λέξη γι’ αυτό και τα εισαγωγικά). Ιστορικός και φιλόσοφος με κάθε του βιβλίο να γίνεται best-seller, αλλά και ένα στόχο στο έργο του που τον εκτιμώ πολύ. Το να μιλά για μεγάλα, διεθνή και πολύπλοκα ζητήματα του παρελθόντος του παρόντος και του μέλλοντος προσπαθώντας όχι να τα «εκλαϊκεύσει» (κάτι επίσης χρήσιμο), αλλά να τα απλοποιήσει αναλύοντάς τα, με τελικό σκοπό να κάνει την κάθε του ιδέα απολύτως σαφή, να ξεχωρίσει τα σημαντικό απ’ το ασήμαντο και τελικά να συμβάλλει σε ένα παγκόσμιο διάλογο στον οποίο όλοι οι εμπλεκόμενοι, ανεξάρτητα από τις απόψεις τους, θα συζητάνε για το ίδιο θέμα. Πράγμα καθόλου αυτονόητο.
Στις 9 Φεβρουαρίου έγραψε ένα άρθρο στον Economist για το πραγματικό διακύβευμα στο Ουκρανικό ζήτημα, και το κατά πόσο η ιστορία είναι προορισμένη να επαναλαμβάνεται διαρκώς ή μπορεί και να αλλάζει. Το #kouragio το μετέφρασε την περασμένη Κυριακή και όσοι δεν το πήρατε είδηση, μπορείτε να το διαβάσετε με την ησυχία σας εδώ.
EU money
Λέξλη
Η τελευταία παγκόσμια μανία τώρα και στα ελληνικά. Τo Wordle γίνεται Λέξλη και δεν θα μας αφήσει να ησυχάσουμε ποτέ.
Μια λέξη με πέντε γράμματα κάθε μέρα, έξι προσπάθειες για να τη βρείτε, κίτρινα, πράσινα και μαύρα κουτάκια σαν τα παρακάτω στα social. Το αρχικό παιχνίδι στα αγγλικά φτιάχτηκε πριν από λίγους μήνες από ένα προγραμματιστή που ήθελε απλά να ξεκινά όμορφα τη μέρα του μαζί με τη γυναίκα του. Πουλήθηκε για μερικά εκατομμύρια ευρώ στους New York Times. Οι κανόνες απλοί, παίζετε εδώ: lexli.gr
Tα δικά μας αποτελέσματα χθες και σήμερα:
243 3/6
🟨⬛⬛🟨🟨
🟩🟨🟨🟨⬛
🟩🟩🟩🟩🟩
(χρειάζεται και τύχη καμιά φορά)
244 5/6
⬛🟩🟨🟨⬛
⬛🟩🟩🟨⬛
⬛🟩🟩🟩🟩
⬛🟩🟩🟩🟩
🟩🟩🟩🟩🟩
(έλεος, ήμαρτον)
Πακιστάνια
Μια πολύ σημαντική πρωτοβουλία ανέλαβε το Υπουργείο Μετανάστευσης και Ασύλου πραγματοποιώντας πρόσφατα επαφές με τις κυβερνήσεις του Πακιστάν και του Μπαγκλαντές με σκοπό να ρυθμιστεί η μεταναστευτική πολιτική στην Ελλάδα προς όφελος και του πρωτογενή τομέα. Σημαντική στη θεωρία, γιατί στην πράξη είμαστε πάρα πολύ επιφυλακτικοί για το πως θα εφαρμοστούν οι σχεδιασμοί του συγκεκριμένου Υπουργού, το πως θα επηρεάσουν τις ζωές δεκάδων ή και εκατοντάδων χιλιάδων μεταναστών απ’ αυτές τις χώρες που ήδη ζουν και εργάζονται στην Ελλάδα, και το πως θα επηρεαστεί ο αγροτικός τομέας σε περιοχές όπως η Ιεράπετρα που εξαρτάται σε τόσο πολύ μεγάλο βαθμό από το ξένο φτηνό εργατικό δυναμικό. Είναι ένα θέμα που θα το παρακολουθούμε στενά ελπίζοντας να πρόκειται για μια κίνηση μεταρρυθμιστική και όχι για ένα ακροδεξιάς λογικής προεκλογικό πυροτέχνημα ή ακόμα χειρότερα για τη δημιουργία μιας νέας μορφής σύγχρονου δουλεμπορίου.
Για τα δέντρα απέναντι απ’ την πόλη
Φαίνεται πως oι δυνάμεις της δράσης είναι μεγαλύτερες από τις δυνάμεις της αδράνειας και έτσι μετά από καιρό έχουμε θετικές εξελίξεις για το θέμα της Χρυσής.
Η Αποκεντρωμένη Διοίκηση Κρήτης ζητά από όλες τις συναρμόδιες υπηρεσίες γραπτές απαντήσεις για τις ενέργειες που έχουν κάνει στα πλαίσια των αρμοδιοτήτων τους τα τελευταία χρόνια για τη νήσο Χρυσή.
Οι φερόμενοι ιδιοκτήτες εκτάσεων της Χρυσής (ολόκληρης της Χρυσής) κινήθηκαν νομικά με σκοπό να μπλοκάρουν τις ενέργειες προστασίας που γίνονται και να προστατεύσουν τις περιουσίες τους.
Η Επιτροπή Παρακολούθησης του Σχεδίου δράσης έγινε ο πρώτος φορέας που παρουσίασε τις πολύ αναλυτικές προτάσεις της για αλλαγές στην Ειδική Περιβαλλοντική Μελέτη των περιοχών Natura αποκλειστικά σε σχέση με τη Χρυσή. Ανάμεσα σ΄ αυτές ζητά και την περιγραφή της διαδικασίας των απαλλοτριώσεων στη Νήσο Χρυσής, εφόσον κάτι τέτοιο χρειαστεί.
Δημοσιογράφοι από όλη την Κρήτη αρχίζουν να καταλαβαίνουν την κατάσταση και ζητούν πληροφορίες.
Μέρα με τη μέρα κυκλοφορούν δημοσιεύματα που δείχνουν πως η φετινή τουριστική κίνηση στην Κρήτη θα είναι η μεγαλύτερη που υπήρξε ποτέ.
Γιατί είναι όλα αυτά θετικά;
Υπηρεσίες και φορείς θα αναγκαστούν να απαντήσουν για την προφανή έλλειψη δράσεών τους τα τελευταία χρόνια.
Οι φερόμενοι ιδιοκτήτες που τόσα χρόνια μάλλον δεν έβλεπαν την περιουσία τους να καταπατείται, βγαίνουν στην επιφάνεια, και θα κριθούν δικαστικά. Όπως συμβαίνει σε ανάλογες περιπτώσεις απ’ τα πρώτα που θα κριθούν είναι το τι θα συμβαίνει στη Χρυσή μέχρι η υπόθεσή τους να τελεσιδικήσει.
Οι προτάσεις της επιτροπής περιέχουν λεπτομέρειες που μπορούν να αξιοποιηθούν από τη Δημοτική Αρχή και το Δημοτικό Συμβούλιο Ιεράπετρας γενικότερα. Ειδικά για το ιδιοκτησιακό καθεστώς που η διερεύνησή του ήταν πάγιο αίτημα του Δήμου Ιεράπετρας και φαίνεται πως προχωρά, αναμένουμε απαντήσεις για το πως αυτή η διερεύνηση προτείνεται να προχωρήσει και αν ο Δήμος Ιεράπετρας ζητήσει να γίνουν απαλλοτριώσεις εφόσον χρειαστεί.
Το δημοσιογραφικό ενδιαφέρον που υπάρχει θα βοηθήσει ανθρώπους που η μόνη τους εικόνα απ’ τη Χρυσή είναι τα αρνητικά ρεπορτάζ κάθε καλοκαίρι, να μάθουν τι πραγματικά συμβαίνει και συνέβαινε στη Χρυσή για δεκαετίες. Επίσης η δημοσιότητα θα επιταχύνει τις εξελίξεις κάτι που είναι μεγάλο ζητούμενο.
Με τη μεγάλη τουριστική αύξηση δίνεται μια τεράστια ευκαιρία σε κάθε ενδιαφερόμενο να προβάλλει σε όλη την Κρήτη το ένα από τα δύο ομορφότερα και ένα από τα πιο αξιόλογα τουριστικά σημεία ενδιαφέροντος του νησιού, το οποίο ελάχιστοι γνωρίζουν πως υπάρχει.
+ Διαβάστε εδώ τη μελέτη της Δασικής Υπηρεσίας Λασιθίου που περιγράφει με λεπτομέρειες το ιδιοκτησιακό καθεστώς της νήσου Χρυσής και το πως ξεκίνησαν να μοιράζονται τίτλοι ιδιοκτησίας επί Τουρκοκρατίας.
Βιετνάμ
Επαγγελματικό ταξίδι στην Ιεράπετρα
Μια εταιρεία από τη Βουλγαρία που ασχολείται με θερμοκηπιακούς αυτοματισμούς και συστήματα έξυπνης γεωργίας, βρέθηκε την περασμένη εβδομάδα στην Ιεράπετρα για να παρουσιάσει τα προϊόντα και τις υπηρεσίες της.
Το #kouragio ρώτησε τον Ilia Iordanov CEO της ONDO πως του φάνηκε η επίσκεψή του στην πόλη και ορίστε τι μας απάντησε:
Αυτή ήταν η πρώτη μου επίσκεψη γενικά στην Κρήτη. Το πρόγραμμά μας ήταν πολύ σφιχτό και δεν είχαμε πολύ ελεύθερο χρόνο το διήμερο που μείναμε στην Ιεράπετρα, αλλά μπορώ να πω πως όλα κύλησαν πολύ πιο ομαλά απ’ ότι περίμενα.
Φτάσαμε αργά το απόγευμα της Τρίτης στο αεροδρόμιο του Ηρακλείου και εκεί συναντήσαμε πολύ φιλικούς και εξυπηρετικούς υπαλλήλους που μας εξήγησαν με λεπτομέρειες πως να έρθουμε στην πόλη. Ο δρόμος ήταν αρκετά καλός και ήταν πολύ εύκολο να εντοπίσουμε το ξενοδοχείο Αstron και να παρκάρουμε.
Μόνο καλά λόγια έχω να πω για τους ανθρώπους του ξενοδοχείου Astron που μας υποδέχθηκαν αργά το βράδυ και το επόμενο πρωί είχαν τα πάντα έτοιμα για την έκθεσή, όπως είχαμε συνεννοηθεί. Η συνέπεια που έδειξαν στην προετοιμασία ήταν πολύ σημαντική για εμάς, αφού δεν είχαμε το χρόνο να ελέγξουμε τους χώρους και να φροντίσουμε για το catering των επισκεπτών. Έπρεπε άμεσα να εγκαταστήσουμε τον εξοπλισμό μας για να είμαστε έτοιμοι για την παρουσίαση.
Μείναμε πολύ ευχαριστημένοι βλέποντας πολλούς αγρότες να ενδιαφέρονται για όσα παρουσιάσαμε, και για το ότι μας δέχθηκαν στα θερμοκήπια τους για πιο αναλυτικές συζητήσεις. Συναντηθήκαμε επίσης με εκπροσώπους του Αγροτικού Συλλόγου Ιεράπετρας και απολαύσαμε πάρα πολύ καλό φαγητό σε αρκετά εστιατόρια της περιοχής.
Ο παραλιακός πεζόδρομος της Ιεράπετρας ήταν ιδανικός για την απογευματινή μας χαλάρωση και για μια πιο ήρεμη συζήτηση μεταξύ μας για όσα είχαν προηγηθεί μέσα στη μέρα.
Είμαι ευγνώμων για την θερμή υποδοχή που είχαμε από όλους όσοι συμμετείχαν και μας υποστήριξαν σε αυτή μας την κίνηση. Επίσης θέλω να ευχαριστήσω τον Άγγελο που ήταν ο μεταφραστής μας και μας προσέφερε πάρα πολύ μεγάλη βοήθεια για την γενικότερη προετοιμασία της έκθεσης.
Ελπίζω να κάνουμε ακόμα περισσότερα ταξίδια στην Ιεράπετρα και την Κρήτη πολύ σύντομα!
Mια εικόνα
Για περισσότερες περάστε απ’ το Instagram
Εμμονές
Το προηγούμενο βίντεο-ντοκιμαντέρ του γαλλικού Arte που παρουσιάσαμε στο προηγούμενο #kouragio, για το γεωπολιτικό σχεδιασμό της Κίνας φάνηκε πως σας ενδιέφερε πολύ, οπότε συνεχίζουμε με ακόμα ένα. Το αντίστοιχο προφίλ του Βλαντιμίρ Πούτιν και την «Επιστροφή της Ρωσικής Αρκούδας» όπως είναι ο τίτλος του ντοκιμαντέρ. Το παρακολουθείτε εδώ με υπότιτλους στα αγγλικά.
Don’t Buy the Xi-Putin Hype (στα αγγλικά)
Is the Metaverse Just Marketing? (στα αγγλικά)
What Exactly Do Words Taste Like? (στα αγγλικά)
James Webb Telescope Sends Home a Selfie and 18 Images of Starlight (στα αγγλικά)
Σουβλάκι
O Tάσος Μπρεκουλάκης, φίλος, ο άνθρωπος που με βοήθησε όσο κανείς άλλος σε αυτή τη δουλειά, και διευθυντής σύνταξης της έντυπης Lifo, πριν από μερικά χρόνια συνειδητοποίησε πως δεν είχε γραφτεί ποτέ τίποτα για το σουβλάκι, ίσως το πιο αναγνωρίσιμο διεθνώς ελληνικό φαγητό. Αποφάσισε λοιπόν να το γράψει μόνος του, στην πορεία συνάντησε την Μαρίνα Πετρίδου, δημοσιογράφο στον Γαστρονόμο της Καθημερινής ξεκίνησαν την έρευνα, πήραν αμέτρητες συνεντεύξεις, κατέγραψαν μαρτυρίες και δοκίμασαν πολλά πολλά σουβλάκια.
Με αναφορές από τον Όμηρο, τον Αθήναιο, τον Φρόυντ έως και σύγχρονους ακαδημαϊκούς και δημοσιογράφους το «Σουβλάκι» που μόλις κυκλοφόρησε από τις εκδόσεις Πατάκη, (χωρίς καμία φωτογραφία και με υπέροχη εικονογράφηση από τον Κωνσταντίνο Φυντάνη) δικαιώνει απόλυτα τον υπότιτλο που το περιγράφει ως ένα γαστρονομικό ταξίδι από τα ομηρικά έπη μέχρι το σύγχρονο street food.
Κι όταν μιλάμε για σουβλάκι, εννοούμε φυσικά το αθηναϊκό αστικό σουβλάκι. Το original. Ένα από τα λίγα φαγητά, που όπως διαβάζουμε, μεταφέρθηκε από το κέντρο στην περιφέρεια και όχι το αντίστροφο.
Με τζατζίκι (κι ας μη γαμ*σω ποτέ), με κρεμμύδι και φυσικά χωρίς πατάτες.
Μετά την ανάγνωση του βιβλίου το μόνο που ρώτησα τον Τάσο είναι τι ακριβώς θα παραγγείλει όταν θα βρεθεί σε ένα σουβλατζίδικο το οποίο δεν γνωρίζει, προσπαθώντας να καταλάβει αν αξίζει τον κόπο.
Ακολουθεί η απάντηση:
Μετά από τόσες εκατοντάδες δοκιμές και crash test χρόνων για το βιβλίο, πλέον δύσκολα τρώω σουβλάκι από σουβλατζίδικο που δεν ξέρω. Πρέπει να με εμπνέει τουλάχιστον ως εικόνα για να παραγγείλω άγνωστο σουβλάκι –ή να μου το έχει προτείνει κάποιος που εμπιστεύομαι. Το πρώτο που κοιτάζω είναι ο γύρος, αν και δεν πολύ-τρώω γύρο, γιατί είναι λίγα τα μαγαζιά που φτιάχνουν δικό τους, συνήθως παίρνουν τον βιομηχανοποιημένο. Επίσης, είναι εντελώς διαφορετικό το κρέας που ψήνεται στα κάρβουνα από το κρέας στη μεταλλική πλάκα –προτιμώ στα κάρβουνα, επειδή φεύγει το λίπος, αλλά και λόγω της γεύσης που του δίνουν. Δεν μου αρέσουν τα άπαχα σουβλάκια, δηλαδή θεωρώ ότι αυτό που έλεγε ο Χρόνης Εξαρχάκος στην ταινία «Η ωραία του κουρέα» «δύο κρέας, τρία ξίγκι!» περιγράφει το ιδανικό καλαμάκι. Δυστυχώς δεν βρίσκεις πλέον τέτοιο καλαμάκι, γιατί το ξίγκι έχει εξαφανιστεί από τα σουβλατζίδικα. Η πίτα θέλω να είναι ψητή, όχι τηγανητή στην πλάκα, και όχι ξεροψημένη, να μπορεί να τυλίξει τα υλικά χωρίς να σπάσει. Το πιο βασικό: ποτέ πατάτα μέσα στο σουβλάκι. Το στεγνώνει και το κάνει βαρύ. Επίσης, η σοφή συνταγή λέει ντομάτα, κρεμμύδι, μαϊντανό, άντε και τζατζίκι. Μέχρι εκεί. Καμία άλλη σάλτσα δεν είναι για σουβλάκι, κέτσαπ, μουστάρδα, μαγιονέζα είναι για hot dog. Και μιλάμε πάντα για χοιρινό καλαμάκι. Βέβαια, δεν υπάρχουν κανόνες στο φαΐ και στα γούστα, ο καθένας ας το τρώει όπως θέλει. Ακόμα και στην χειρότερή του μορφή, το σουβλάκι είναι το καλύτερο φαγητό του δρόμου.
Το «Σουβλάκι» μπορείτε να το αγοράστε από εδώ και μπορείτε να μάθετε ακόμα περισσότερα για την πορεία του από τη σελίδα στο Ιnstagram: souvlaki_the_book
Καλή όρεξη.
Αρνητές
Ακούγωντας πριν λίγες μέρες για τα φαινόμενα αρνητών απογραφής και στην Ιεράπετρα θυμήθηκα ξαφνικά πως πρόσφατα είχα δει, με σχετική έκπληξη, την ίδια λέξη και την έννοια της άρνησης σε ένα πολύ διαφορετικό περιβάλλον. Όχι, δεν μιλάω προφανώς για ένα τόσο βαρετό θέμα πλέον όπως αυτό των αρνητών εμβολιασμού, αλλά για τους αρνητές δωρεάς οργάνων. Μπαίνοντας στην ιστοσελίδα του Εθνικού Οργανισμού Μεταμοσχεύσεων είδα πως πέρα από τη δυνατότητα να δηλώσει κανείς δωρητής οργάνων μπορεί και να δηλώσει αρνητής δωρεάς οργάνων. Η έκπληξη που ένιωσα ήταν αυθόρμητη άλλά ήταν και λάθος. Φυσικά και είναι πολύ λογικό και θεμιτό για κάποιον να αποφασίσει, εν ζωή, τι θα συμβεί με το σώμα του όταν πεθάνει.
Για να κάνετε την επιλογή αυτή, όποια κι αν είναι, χρειάζονται το πολύ 5 λεπτά πατώντας ΕΔΩ και αυτή είναι η εργασία που σας αναθέτουμε για το Σαββατοκύριακο.
Προαιρετική εργασία για το Σαββατοκύριακο
The House στο Netflix. Μια ταινία με την τεχνική του stop motion animation σε τρία μέρη, από τρεις διαφορετικούς σκηνοθέτες για όσα συμβαίνουν σε ένα συγκεκριμένο σπίτι σε τρεις διαφορετικές εποχές. Θα μπορούσε να πει κανείς πως πρόκειται για κάποιο είδος ταινίας τρόμου, αλλά το House είναι κάτι πιο περίπλοκο απ’ αυτό. Μιλά για τον τρόπο με τον οποίο διαχειρίζεται κανείς τις ανάγκες του, τα όνειρά του, και το πως αυτά μπορούν να μετατραπούν σε εφιάλτες. Εφιάλτες βραδυφλεγείς απ’ τους οποίους όμως δεν ξυπνά κανείς. Δείτε το trailer.
+ Αφού μιλάμε για τρόμο, ο Άγιος Βαλεντίνος ήρθε με αφιέρωμα του Cinobo στις μεγάλες κλασσικές και σε πολύ φρέσκιες ταινίες τρόμου. Θα συνεχίσουν να ανεβαίνουν μέχρι και τις 28 Φεβρουαρίου.
Επιδόρπιο
Αυτά για σήμερα. Τα υπόλοιπα το πρωί του Σαββάτου στις 10:00 με την Έκτη Ημέρα στο Ράδιο Λασίθι 92,3. Επόμενο #kouragio την επόμενη Παρασκευή, κάποια στιγμή το απόγευμα.