Όπως μπορεί να παρατηρήσατε το σημερινό ~kouragio είναι ελαφρώς ανανεωμένο αισθητικά. Aν μπείτε και στην κεντρική του σελίδα (kouragio.wtf) θα δείτε κι άλλες μικρές αλλαγές. Τρία(!)χρόνια πέρασαν απ’ τη στιγμή που ξεκίνησε αυτό το εγχείρημα το οποίο εξελίχθηκε πολύ διαφορετικά απ΄ ότι περίμενα. Θεωρούσα και θεωρώ ακόμα ότι η αρχική του μορφή που έδινε μεγαλύτερη έμφαση στις πληροφορίες και την ενημέρωση ήταν καλύτερη, η ανταπόκριση όμως που υπήρξε τόσο στις διάφορες σκέψεις μου αλλά και σε μεγαλύτερου μεγέθους αναλυτικότερα κείμενα έδειξε ένα διαφορετικό δρόμο -όχι απαραίτητα καλύτερο αλλά πιο ουσιαστικό. Όπως και να ΄χει το ~kouragio πάντα θα βρίσκεται σε «δοκιμαστική» λειτουργία, το επίκεντρό του θα είναι το γράψιμο και σίγουρα η δημιουργία του περιλαμβάνει τις πιο ευχάριστες ώρες που σπαταλάω τον χρόνο μου. Εδώ και καιρό έχω αρχίσει να σκέφτομαι πως αυτή η προσπάθεια θα μπορούσε να μεγαλώσει με τη συμβολή κι άλλων ανθρώπων, οπότε αν έχετε όρεξη και ιδέες επικοινωνήστε ελεύθερα, υπάρχουν πολλές δυνατότητες.
Η εβδομάδα που σταμάτησε τον χρόνο
Ζεις στην Κρήτη και παρακολουθείς έστω και λίγο τις εξελίξεις στην επικαιρότητα; Συγχαρητήρια, μόλις επιβίωσες από μια εβδομάδα παραφορτωμένη με αδιάφορες ειδήσεις. Προτάσεις για το νέο Πρόεδρο της Δημοκρατίας από τη μια, παγκρήτιο αγροτικό συλλαλητήριο και περιοδεία του αρμόδιου Υπουργού απ’ την άλλη. Δημοκρατικές τελετουργίες δίχως νόημα και ουσία (στη συγκεκριμένη χρονική συγκυρία) με μοναδικό σκοπό την εξυπηρέτηση -όχι και τόσο- αφανών συμφερόντων στο εσωτερικό της Νέας Δημοκρατίας η οποία σιγά-σιγά προετοιμάζεται για μια δύσκολη εκλογική διαδικασία, όποτε κι αν γίνει αυτή.
Αν σας μπέρδεψα κάπως μπλέκοντας και το παγκρήτιο αγροτικό συλλαλητήριο στην παραπάνω εξίσωση σας παραθέτω ένα απόσπασμα από το δελτίο τύπου του Λευτέρη Αυγενάκη τη μέρα της κινητοποίησης υπενθυμίζοντας βέβαια και τα πολυάριθμα όσα βαραίνουν τον πρώην Υπουργό σε σχέση με το μπάχαλο των επιδοτήσεων μέσω ΟΠΕΚΕΠΕ και την προνομιακή θέση της Κρήτης σε αυτό.
Σήμερα, στέκομαι δίπλα στη προσπάθεια του πρωτογενούς τομέα της Κρήτης να αναδείξει τις σημαντικές δυσκολίες και τα εμπόδια που αντιμετωπίζουν, όπως το αυξημένο κόστος παραγωγής, τις ελλείψεις στις υποδομές και τις πρωτόγνωρες προκλήσεις της κλιματικής κρίσης που απαιτούν διαρκή αγώνα και συνεργασία.
Ευχαριστώ από καρδιάς τους ανθρώπους του πρωτογενούς τομέα για τη σταθερή συνεργασία μας και για την αδιάλειπτη εμπιστοσύνη τους τότε αλλά και σήμερα.
Το παρασκήνιο γύρω από το νέο ΠτΔ το προσπερνάμε, σε συνέχεια όμως της προηγούμενης έκδοσης, αξίζει ίσως κάποιος να αναρωτηθεί τι νόημα έχουν και που αποσκοπούν τέτοιες εκτός τόπου και χρόνου επιλογές και συμπεριφορές κυρίως από την κυβέρνηση αλλά κι απ’ τα υπόλοιπα μεγάλα κόμματα της αντιπολίτευσης. Αν προσθέσουμε και την εξίσου προβληματική και παλαιοκομματική επιλογή του Κ. Μητσοτάκη για το Νικήτα Κακλαμάνη ως Πρόεδρο της Βουλής
Το ~kouragio αποχαιρετά την Κατερίνα Σακελλαροπούλου με την κρυφή προσδοκία πως μετά την αποχώρησή της θα παραμείνει ελαφρώς ατίθαση και θα βρει το κατάλληλο πλαίσιο για να συμμετέχει στο δημόσιο διάλογο της χώρας μας ο οποίος χρειάζεται απεγνωσμένα μια ραγδαία ποιοτική αναβάθμιση.
ΚΡΑΥΓΗ
Για τις δύο Ελλάδες
Τις περασμένες μέρες επικοινώνησε μαζί μου ένας πρώην πρόεδρος κόμματος που ανακάλυψε το ~kouragio. Aνάμεσα στα υπόλοιπα, μου είπε πως σε μια παλιότερη συνέντευξή του σε κάποιο ΜΜΕ της Κρήτης του έγινε μια πολύ εξειδικευμένη ερώτηση αγροτικού περιεχομένου στην οποία δεν γνώριζε φυσικά πως να απαντήσει επαρκώς, του έμεινε όμως στη μνήμη ως μια από τις δυσκολότερες ερωτήσεις που του έχουν κάνει. Μου ήρθε ξανά στο μυαλό η εικόνα που παρατηρεί κανείς μετά από κάθε εκλογική αναμέτρηση κοιτάζοντας τα αποτελέσματα ανά την Ελλάδα. Τις ευμεγέθεις διαφορές που παρατηρούνται ανάμεσα στην πρωτεύουσα και την επαρχία και ακολούθως στα μεγάλα αστικά κέντρα σε σχέση με κοντινές τους κοινότητες ή αραιοκατοικημένες περιοχές.
Αυτό το φαινόμενο θα μπορούσε να πάρει τη μορφή ομόκεντρων κύκλων: όσο μακρύτερα από το κέντρο τόσο αλλάζει η εκλογική συμπεριφορά προς συγκεκριμένες, διαφορετικές, κατευθύνσεις. Για αρχή θα έβλεπε κανείς με σαφήνεια τις δύο Ελλάδες και όσο περισσότερο εστίαζε θα αντιλαμβανόταν τις πολλές εκδοχές της ίδιας χώρας να συγκρούονται μεταξύ τους. Θα έβλεπε επίσης κάτι που έχει αποδειχθεί επανειλημμένως στην πράξη: οι διαφορές αυτές ποτέ δεν είναι μόνο ταξικές, είναι κυρίως πολιτισμικές. Είναι θέμα κουλτούρας το φαινόμενο της πράσινης Κρήτης και της συντηρητικής Μακεδονίας, όχι απλά οικονομικό.
Τίποτα πρωτότυπο ως εδώ. Οι διαφορές αυτές γίνονται σε μεγάλο βαθμό κατανοητές στα επιτελεία των μεγάλων κομμάτων που έχουν τα εργαλεία ώστε να προσαρμόζουν αναλόγως τις στρατηγικές τους και έχουν επίσης στελέχη-βουλευτές να γεφυρώνουν, μέχρι ενός σημείου, τα χάσματα. Τα μεγάλα κόμματα επιβιώνουν επειδή ιστορικά έστω και άγαρμπα ή ευκαιριακά μπορούν να εκπροσωπούν την πλειοψηφία στις δύο αυτές Ελλάδες.
Τα μικρά κόμματα, όπως αυτό του πρώην προέδρου που αναφέρθηκα στην αρχή, δεν έχουν τέτοιου είδους πολυτέλειες γι’ αυτό και είναι επιρρεπή στα λάθη. Αντίθετα με ότι θα συνέβαινε σε μια επιχείρηση, στην πραγματική πολιτική οι ιδέες δεν αρκούν αν οι φορείς τους δεν κάνουν την προσπάθεια να καταλάβουν τις κουλτούρες αυτών που φιλοδοξούν να εκπροσωπήσουν.
λινκσ
Κ. Τσελάς: Το πρόσωπο και η ψυχή της Ιεράπετρας [λινκ]
Σε ισχύ τέθηκε ο νέος «Πρότυπος Κανονισμός Λειτουργίας Δημοτικού Συμβουλίου» [λινκ]
Trump’s Latest, and Most Questionable, Crypto Launch, Explained [λινκ]
Αμαρτίες ΟΠΕΚΕΠΕ, «ναρκοπέδιο» για κυβέρνηση στην Κρήτη [λινκ]
Kαρότα στον πάγο
Ποτέ δεν θα πάψει να με εντυπωσιάζει πως μια μικρή αλλαγή στην διατύπωση λέξεων και φράσεων μπορεί να κάνει τόσο μεγάλη διαφορά στον τρόπο που τις προσλαμβάνει κανείς.
Το καρότο του πάγου που βλέπετε στη φωτογραφία δεν ανήκει σε αυτή την περίπτωση. Έτσι ονομάζονται τα δείγματα από παγετώνες που αναλύονται από διάφορα ερευνητικά κέντρα. Η εξέτασή τους είναι σα να διαβάζεις ένα βιβλίο, ένα μεγάλο βιβλίο μάλιστα που κρύβει ιστορίες εκατομμυρίων χρόνων και μπορεί να συνδέει τα επίπεδα διοξειδίου του άνθρακα στην ατμόσφαιρα σε σχέση με την θερμοκρασία του περιβάλλοντος. Φαντάζομαι ότι όλο και κάπου θα έχετε ακούσει ότι το διοξείδιο του άνθρακα είναι ο βασικότερος παράγοντας της αύξησης της θερμοκρασίας και κατ’ επέκταση της κλιματικής αλλαγής.
Η χρονιά που πέρασε μάλιστα ήταν η πρώτη στην οποία έσπασε το κρίσιμο όριο αύξησης της θερμοκρασίας του 1,5°C σε σχέση με την προβιομηχανική εποχή.
Στο παραπάνω γράφημα βλέπετε τα στοιχεία του ερευνητικού κέντρου British Antarctic Survey το οποίο έχει στη διάθεσή του και μελετά «καρότα» ηλικίας μόλις 800.000 ετών από την Ανταρκτική. Στο πάνω κομμάτι φαίνονται τα επίπεδα του διοξειδίου του άνθρακα, στο κάτω μέρος οι αυξομειώσεις της θερμοκρασίας σε σχέση με το μέσο όρο. Η σύνδεση στο παρελθόν είναι φανερή αλλά στο παρόν κάτι λείπει.
Αυτό που λείπει σύμφωνα με τον καθηγητή Dieter Tetzner που μελετά τους παγετώνες στο συγκεκριμένο ερευνητικό κέντρο είναι «απλά να προσαρμοστεί η θερμοκρασία σε αυτό που ήδη έχει συμβεί». Φοβερός τρόπος να περιγράψει κανείς γιατί βρίσκουμε σήμερα απολιθώματα από κοχύλια στην Καλαμαύκα σε υψόμετρο 500 μέτρων.
ΒΒC / Short Cuts - Earth [link]
R.I.P. (1946-2025)
Επιδόρπιο
To πιο γνωστό έργο του Νορβηγού ζωγράφου Έντβαρτ Μουνκ (Edvard Munch) είναι η «Κραυγή». Είναι τόσο γνωστό, που μόνο από τον τίτλο του θεωρώ ότι δεν χρειάζεται να το δείξω για να καταλάβετε ποιο είναι. Είναι το πρώτο που σκεφτήκατε. Έργο του 1893 που εξελίχθηκε σε μια από τις πιο εμβληματικές δημιουργίες του 20ου αιώνα και των νέων υπαρξιακών κρίσεων με τις οποίες ξεκίνησε να πορεύεται ο σύγχρονος άνθρωπος. Όπως έχει πει ο ίδιος εμπνεύστηκε τον πίνακα περπατώντας ένα απόγευμα όταν το ηλιοβασίλεμα άλλαξε ξαφνικά το χρώμα στα σύννεφα σε έντονο πορτοκαλί. «Οι φίλοι μου συνέχισαν να περπατούν, κι εγώ στεκόμουν εκεί τρέμοντας από αγωνία – και ένιωσα μια απέραντη κραυγή να διαπερνά τη φύση.».
Η παραπάνω εικόνα είναι επίσης δική του δημιουργία. Προέρχεται από ένα σημειωματάριό του με τίτλο «Το Δέντρο της Γνώσης του Καλού και του Κακού» που περιέχει διάφορα κείμενα, σκίτσα και ολοκληρωμένα έργα ζωγραφικής. Βρέθηκε μετά το θάνατό του, θεωρείται πως δεν είναι ολοκληρωμένο, είναι γνωστό πως το δημιουργούσε επί δεκαετίες όμως δεν υπάρχει κάποια ξεκάθαρη εξήγηση για το τι ήθελε να κάνει με αυτό, ούτε για τη σημασία των κειμένων του. Το 2024 παρουσιάστηκε και κυκλοφόρησε για πρώτη φορά στο συνολό του.
Η συγκεκριμένη σελίδα έχει τίτλο «Το ανθρώπινο ον και τα τρία κέντρα ενέργειάς του» και παρακάτω αναγράφει κατά σειρά τα εξής:
δΟΝΗΣΕΙΣ
ΤΟ ΜΥαΛΟ
Η ΚαΡΔΙΑ
ΕΝΣΤΙΚΤΑΠΑΛΛΟΜΕΝΗ ΓΗ
Η Παλλόμενη Γη (Jordsvingninger) είναι ο τίτλος που επέλεξε το Μουσείο Μουνκ στο Όσλο για να παρουσιάσει πέρυσι μια έκθεση αφιερωμένη σε μια λιγότερη γνωστή πτυχή του έργου του με δημιουργίες που έχουν ως κεντρικό θέμα τη τη φύση.
Αυτός είναι και ο τίτλος με τον οποίο η δισκογραφική εταιρεία από το Όσλο, Smalltown Supersound, σε συνεργασία με το μουσείο, επέλεξε να δημιουργήσει μια μουσική συλλογή με κομμάτια από καλλιτέχνες της δημιουργημένα ειδικά για την περίσταση. Διπλό βινύλιο που μπορούσαν να αγοράσουν μόνο οι επισκέπτες της έκθεσης και πλέον, εδώ και λίγες μέρες, ο καθένας.
Αυτό είναι το επιδόρπιο για σήμερα:
xx
~kouragio